NJK Dag 3 – 3 x ZILVER, 2 x BRONS
ZILVER III
Het eerste zondagse zilver kwam op naam van Johnny van Schooneveld. De indoorkampioen leek met een pr-verbetering van 13,74m lang op weg naar de outdoortitel, maar in de laatste poging haalde Alexander van Soethout uit naar 14,04m. Johnny toonde karakter in de laatste poging en bracht zo zijn eerste 14-metersprong op het scorebord, maar kwam drie centimeter tekort om het goud te heroveren: 14,01m en zilver. Johnny nadert het clubrecord van Alex ter Beek (14,17m).
ZILVER IV
Meerkampster Iris de Ruiter toonde met de discus net als vrijdag met de speer een constante serie, waarvan de verste worp 42,59 meter was, volgens mij haar tweede worp ooit. Alleen de verrassende Benthe König, die normaliter beter met de kogel uit de voeten kan, wierp nog verder dan Iris. Onze clubgenote haalde even later met de kogel ook de finale: 11,89m bracht haar een zesde plaats.
BRONS II
Vorig jaar viel Tsega Kifle als C-junior nog net buiten de prijzen, dit keer liep hij als eerstejaars B naar het brons op de 2000 meter steeple: 6:43,81s. Later baalde Tsega nog een beetje dat hij nog veel over had aan het einde, dus dat belooft wat voor volgend jaar.
ZILVER V
De verspringmedaille van Tara Yoro was misschien wel de mooiste van het weekend. De afgelopen jaren bleven haar afstanden schommelen rond of net onder de vijfeneenhalve meter, terwijl er duidelijk meer in leek te zitten. Nu kwam het er wel uit op het juiste moment. Na de 5,66m bij de NK senioren, sprong Tara op haar laatste kampioenschap als juniore 5,83m! Met het hinkstapbrons ging ze dus zomaar met twee plakken naar huis.
BRONS III
De 100 meter hordeserie van Janke Strijp verliep met 14,67s bij een tegenwindje zeer behoorlijk. In de finale was ze van plan daar dik onder te gaan. En tot horde 6 leek dat ook te gebeuren. Maar de flitsende start op weg naar een tweede zilver werd daar hard onderbroken door een onbedoelde botsing tussen bijtrekbeen en hekje. Gelukkig bleek Janke overeind, maar de jongedame die haar ook al aftroefde op de 400 meter horde kwam langszij en de tweede plak van Janke werd een bronzen. Niettemin een geslaagd toernooi met twee podiumplaatsen.
NOG MEER
Bram van der Jagt kende in de hordeseries een vergelijkbaar scenario. Hij raakte de horde misschien nog wel harder en liep knap door, maar zag de finaleplaats met 15,41s aan zich voorbijgaan. Julian Record liep in dezelfde race naar zijn derde persoonlijk record van het weekend: 15,83s. Ezra Amokwandoh kwam met 23,40s op de 200 meter niet verder dan de series, wat hem een dag eerder zo mooi lukte op de 100.
Voor sprinter Elvis Afrifa bleek het geen moeilijke opgave om de finale te bereiken. Maar in de eindstrijd, zijn zesde race van het weekend, leek de tank een beetje leeg. Al is 21,85s nog steeds gruwelijk snel, in het sterke deelnemersveld was het ‘slechts’ goed voor plaats 5. Het hinkstapspringen bij de meisjes B leverde Naseya Weinchard een nieuw persoonlijk record op. Toch was ze niet helemaal content met haar nieuwe clubrecord: 10,88m. Wellicht koesterde ze stiekem 11-meterdromen. Die moet ze volgende jaar maar waarmaken.
RESUMÉ
Met vijfmaal zilver, driemaal brons en vele finaleplaatsen en persoonlijke records werd dit een uitzonderlijk toernooi voor AV’23. Het mooie van deze generatie is dat de atleten ook zo geweldig met elkaar omgaan, elkaars successen vieren en meeleven met teleurstellingen. Het is een feest om die jonge atleten training te geven. En het seizoen is nog niet voorbij. De junioren mogen natuurlijk even bijkomen, maar op 12 september staat de A-juniorenfinale op het programma, waar zowel de jongens als de meiden kans maken op het podium.