Uit het rommelhok, 16 oktober 2017

Timmeren met Cees
Even wat platen multiplex uitladen. Dat is te doen. Vrijdag 6 oktober werd een ongelooflijke hoeveelheid latten, planken en platen bij ons clubhuis afgeleverd door een vriendelijk bezorger met een klein vrachtwagentje. Het moest alleen nog even naar binnen gebracht worden. Met zijn drieën, chauffeur, Cees en ik, was dat zo gepiept. Cees had zaagschema’s getekend en vervolgens aan de deur van de materiaalruimte geplakt. De leverancier had zich keurig aan de zaagschema’s gehouden. Maar het zag er voor mij totaal wanhopig uit. Alleen Cees weet waar elk plankje uiteindelijk terecht moet komen. Een IKEA-kast is kinderspel. De hele zaterdag hebben Hans Moll, Ib Lunding, Pascal Richard, Peter Capel en natuurlijk Cees de Nood zich het schompes gewerkt, Eerst het trainingsmateriaal en de oude kasten naar buiten, dan lekker timmeren en daarna weer alles naar binnen. Afgelopen zaterdag zijn Ib en Cees weer verder gegaan. Aan het eind van deze zaterdag stond er een heuse kast met plankjes en vakjes voor allerlei verschillende materialen. Vooral de ballenbak was een waar kunstwerk geworden (zie foto met Cees). Maar het is nog lang niet klaar. Er zijn nog een flink aantal manuren nodig om het af te maken. Ook voor de lage “hekjes” is nog een kast nodig. Een beetje handige vrijwilligers mogen zich bij Cees (c.de.nood@xs4all.nl) melden.

Marathongekte
Gelukkig wonen wij niet in de binnenstad, maar in een rustige straat ver genoeg van de binnenstad om geen last te hebben van toeristen met rolkoffers, straatfeesten, horeca en andere vrolijkheid. Maar één keer per jaar moeten we er toch aan geloven. En dat is met de Amsterdam Marathon. Zondag was het weer zover. Al vroeg werd er begonnen met het plaatsen van dranghekken op honderd meter van mijn huis. Later verschijnt er elk jaar een “muzikant” met een zilveren pak die plaats neemt in een zilveren open auto met grote luidsprekers op palen. Van daaruit produceert hij opgewonden, maar vooral knetterharde metalige muziek. Dat duurt dan zolang er hele en later halve marathonlopers langs komen. En dat is heel lang. Van elf tot drie uur. Als je langer dan vijf minuten in de buurt staat, loop je gegarandeerd een gehoorbeschadiging op. Gelukkig zijn de meeste lopers er binnen een paar minuten voorbij. Maar ik beklaag de mensen die er vlakbij wonen. Vluchten, zou ik zeggen.
Bijna net zo erg zijn de stevige papieren kleppers die verspreid worden door een grote bank (RABO of ING?) en waarmee het publiek langs de weg de lopers kan toeklepperen. Welke idioot heeft dat bedacht? Gelukkig zag ik er dit jaar wat minder.
Maar dit stukje was niet bedoeld om te klagen. Ik was door Jeffrey So gevraagd om voor de fietsenmaker bij mij op de hoek te gaan staan om hem aan te moedigen tijdens de zoveelste marathon die hij vandaag loopt. Hij had uitgerekend dat hij exact om 11.45 uur zou passeren. Om mijn oren te sparen ben ik honderd meter verderop gaan staan. En inderdaad exact om kwart voor twaalf kwam Jeffrey voorbij. Hij liep heel geconcentreerd en soepel. Ik ben er van overtuigd dat hij zijn persoonlijk record van drie uur heeft verbeterd. Toch nog even gezocht op de uitslagenlijst. Maar ik kwam zijn naam niet tegen. Zal wel door mijn onhandigheid met de computer komen. Even later: stom, ik zat bij de uitslagen van 2014 te kijken. Nu wel goed gezocht en zowaar: Jeffrey So 02:56:19. Nog sneller dan verwacht en ruim onder de drie uur. Gefeliciteerd Jeffrey!

Zonnepanelen
Cees de Nood tikte me op de vingers. Niet zonnepanelen verwarren met zonnecollectoren, Hans! Die vormen onderdeel van een zonneboiler en zijn dus uitsluitend bestemd om water op te warmen. Ook kan je een eitje bakken met een zonnecollector (de Afrikaanse methode). Een zonnepaneel is echt alleen bestemd voor het opwekken van elektriciteit.
Al weer twee jaar geleden is door Rodney IJlstra van Klimaatroute bij ons een Quickscan gedaan om te zien waar we maatregelen kunnen nemen om ons energiegebruik te verminderen. Toen is ons ook geadviseerd zonnepanelen op het dak van het clubhuis te plaatsen. We zagen toen nogal op tegen de hoge kosten (circa €15.000,=). We besloten eerst alles te doen aan vermindering van het energieverbruik. En dat heeft geresulteerd in een halvering van het stroomverbruik. Nu is het tijd voor een volgende stap: eigen energieproductie. Op het schuine dak is plaats voor 32 panelen. Dat levert jaarlijks ongeveer evenveel energie op, als we aan stroom in ons clubhuis verbruiken. Wel even kijken of de bomen langs het fietspad niet te veel zonlicht tegenhouden, waarschuwt Cees. De investeringskosten zijn pittig, maar Mike, adviseur van Klimaatroute, wijst ons op de mogelijkheid om via het Duurzaamheidsfonds van de gemeente een lening met lage rente (1,5-2%) en lange looptijd (15 jaar) aan te vragen. Volgende keer meer.

Casper en Rinaldo
Even een moment van rust. Maar dan wordt er weer gesprint, kogel gestoten of ver gesprongen. Gymleraar Casper, zeg maar Cas, weet samen met zijn collega Rinaldo de jongens en meisjes van het Montessori College Oost voortdurend in beweging te houden. Tussen de zomervakantie en de herfstvakantie hebben elke dag twee klassen van het MCO bij ons op de baan buitensport. Ik ben nu een paar keer langs geweest, meestal vanwege een onderhoudsklusje of een afspraak in de kantine. Telkens viel me de discipline en de rust op. Er wordt heel serieus gewerkt. Wel wordt intensief gebruik gemaakt van onze kleedkamers en toiletten. Vooral bij slecht weer wordt het al gauw een smeerboel. Vandaar dat we besloten hebben in deze periode dagelijks de kleedkamers te laten schoonmaken. Dat kan niet altijd precies tussen vier en vijf, met gevolg dat het ‘s avonds nog wel eens een vies kan zijn. Maar de volgende ochtend is het gegarandeerd weer schoon. Het geheim: onze schoonmaker werkt ook ‘s nachts.

Licht op de baan
Vorig Rommelhok meldde ik jullie dat we plotseling een pittige kostenverhoging voor het gebruik van de baan voor onze kiezen krijgen. De gemeente heeft besloten dat voor alle atletiekbanen in Amsterdam de zelfde huurprijs van €15.000,= per jaar moet worden opgebracht en dat we voortaan zelf onze baanverlichting moeten betalen. Een soort van dictaat. Niet onderhandelbaar, dachten we. Maar er blijkt toch nog wat ruimte te zijn. We hebben bedongen dat we er vier jaar over mogen doen om van de huidige huur (inclusief stroom) te groeien naar de nieuwe situatie (huur exclusief stroomkosten). Dat geeft ons en de gemeente tijd om ondertussen de ombouw van onze baanverlichting naar LED te realiseren. Een behoorlijke investering voor de gemeente met ook nog eens een behoorlijke wachtlijst. Er zijn heel wat sportverenigingen die graag LED-verlichting rond hun velden willen. En geef ze eens ongelijk. De besparing kan oplopen tot 50% van de stroomkosten.