Margot Rozendaal (42)

door Monique Admiraal

Zij is snel en traint slim. In 2019 won ze Rondje Mokum bij de vrouwen 35+, nu staat ze ook weer bovenaan in het klassement. Margot begon in haar tienerjaren met hardlopen, maar is pas sinds een paar jaar echt fanatiek gaan lopen. Ze wil en kan nog steeds beter worden en heeft mooie doelen. Zelfs technische atletiek is nog een optie voor de toekomst. De tijdsinvestering voor het hardlopen weet ze goed te combineren met haar gezinsleven en baan. We gaan nog veel horen van deze vrolijke en enthousiaste loopster!

Hoe lang ben je al lid en hoe ben je bij AV’23 terecht gekomen?

“Ik ben drie jaar lid en ben lid geworden nadat ik in 2018 de marathon van Rotterdam had gelopen. Ik wilde het al heel lang, want ik kende AV’23 van het hockeyveld dat ernaast ligt (HC Athena). Als ik mijn kinderen naar hockeytraining bracht, fietste ik langs AV’23.  Ik kende de club ook van de Nescioloop waar ik al eens aan had meegedaan en ik kende een aantal mensen die al lid waren.

De marathon van Rotterdam was in april 2018 en het was onverwachts warm voor de tijd van het jaar. Ik wist dat het zwaar zou worden en ging voor gewoon uitlopen. Ik liep 4.14 uur en ondanks de hitte had ik meer verwacht. Ik besloot dat ik hier iets mee moest doen en heb mij toen aangemeld bij AV’23. Door de trainingen en een goed loopschema is het mij in 2019 gelukt om de marathon van Amsterdam, ondanks liesblessure binnen de 4 uur te lopen. Een tijd van 3.52.47, maar dat moet natuurlijk nog sneller.”

Van hockey naar hardlopen

“Ik zat op hockey en mijn kracht lag niet in de behendigheid met bal en stick, maar in het loopvermogen. Ik ben lang keeper geweest, want ik was snel en lenig en ik vond het leuk om de achterhoede te organiseren. Ik ben begonnen met hardlopen op mijn zeventiende. Toen ik eindexamen deed, had ik ontspanning nodig. Mijn vader liep altijd al hard en samen met hem heb ik mijn eerste hardlopenschoenen gekocht. Vanaf die tijd ben ik met regelmaat blijven lopen, gemiddeld twee-drie keer per week, in het begin 5-10 km wat ik in de loop van de jaren verder heb uitgebreid.

Toen ik studeerde, ben ik gestopt met hockey en wilde ik gaan roeien. Bij de roeitrainingen zat een outdoortraining, waarbij ik koos voor de gevorderdengroep. Ik deed als enige meisje mee met de jongens, maar ik kon ze makkelijk bijhouden! Toen kwam ik erachter dat ik hardlopen leuker vond dan roeien. Zo bleef ik doorgaan met hardlopen en in 2004 liep ik mijn eerste marathon, die van Amsterdam. Bij mijn werk deden we ieder jaar mee met de Dam tot Damloop, dat ging mij makkelijk af. Toen ik bij International Card Services werkte (in die tijd een onderdeel van Fortis) ben ik tot mijn verbazing een keer tweede Fortisvrouw geworden bij de 7-Heuvelenloop. Dat was de eerste keer dat ik een prijs won met sport, ik denk dat ik die 15 km toen ongeveer in 1.12 uur gelopen heb. Ook tijdens mijn zwangerschappen ben ik blijven lopen, wel rustigeraan natuurlijk. Bij mijn dochter Eva tot 21 weken en bij mijn zoon Abel tot 26 weken. Ik heb nog de halve marathon van Egmond gelopen bij 12 weken zwangerschap, binnen de twee uur en binnen het verantwoorde.”

Training

“Ik had last van een hamstringblessure en train daarom met een schema van de fysiotherapeut. Ik durf nog niet helemaal voluit. Momenteel train ik één keer per week op de baan in de wedstrijdgroep van Jan Mens. Ik doe twee keer per week een loop van maximaal een uur, met daarin wat versnellingen. Op zondag ren ik mijn lange duurloop, waar ik erg van kan genieten, omdat je dan ook ergens komt. Vier keer per week hardlopen dus. Daarnaast een keer in de week een krachttraining bij de fysio, maandag is mijn vrije dag.

De loopgroep van Jan is een gezellige groep met leuke mensen. Bij wedstrijden kom je altijd medelopers tegen. Op de baan vind ik het heel lekker om 300-tjes te lopen, dat is een van mijn favoriete trainingen. Er is altijd wel iemand op de baan met wie je samen kunt lopen, maar ik vind het ook niet erg om alleen te lopen, dat is goed voor het mentale aspect.

Vorig jaar december ben ik begonnen met zwemmen met de triathlongroep, omdat ik het leuk vind om iets nieuws te gaan doen. Het heeft lang stil gelegen vanwege corona, maar we gaan volgende week weer beginnen in het Flevoparkbad (iedere zaterdagochtend om 8.15 uur). Ik ben een echte koukleum, maar met een wetsuit is het prima te doen.”

Hoe word je beter?

“Je wordt beter door meer langzaam te lopen en door een ander soort training aan je schema toe te voegen en NIET te lopen, bij mij is dat zwemmen. Ik loop veel op 5.20-5.30 minuten per km. Het werkt bij mij het beste als ik veel rustige kilometers loop, waarbij ik streef naar een hartslag van maximaal 130. Bij de trainingen komt dit neer op ongeveer 80% rustig en 20% hard te lopen. In deze tijden van Strava vereist dit wel wat ‘zen’ vermogen als je ziet dat iedereen zo hard loopt. Dan denken ze ‘wat gaat Margot toch langzaam’. Maar bij wedstrijden ga ik wel hard en kan ik zo’n 4.13 per kilometer lopen. ‘Training is not to proof, but to improve fitness’, zei mijn verstandige fysiotherapeut.”

 Beste onderdeel

“Ik ben er nog niet helemaal uit wat mijn beste onderdeel is, maar het is zeker niet de marathon, daar ben ik te blessuregevoelig voor. Ik denk zelf dat ik het beste zou zijn op de 10-15 km.

In 2021 heb ik twee PR’s gelopen. Op de 10 km liep ik 42:09 minuten bij de virtuele Louis Vinkloop en bij de virtuele Nescioloop liep ik de 15 km in 1:03:51 uur.

Misschien zou ik ook goed zijn op de 5 km, maar ik kan niet te snel starten. Bij 4 km krijg ik door onbekende reden vaak een steek. Het lijkt nu beter te gaan omdat ik mijn buikspieren ben gaan trainen en ook anders ben gaan eten voor een wedstrijd.”

Technische atletiek

“Ik was een keer met mijn kinderen in het De Mirandabad waar de ‘Sport en Funtoer’ vanuit de gemeente werd georganiseerd. Je kon allemaal atletiekonderdelen doen. Ik vond het erg leuk om te verspringen. Het lijkt mij een leuke uitdaging om de technische atletiekonderdelen te gaan oefenen, maar het is er tot nu toe nog niet echt van gekomen. Wel heb ik een keer meegedaan aan het Ouder-kindtoernooi toen mijn zoontje Abel nog lid was. Ik ging verspringen, maar scheurde een spiertje in mijn lies, daar heb ik nog maanden last van gehad. Verspringen doe ik dus voorlopig niet meer, het is te blessuregevoelig. Werpen is niks voor mij, dat kan ik gewoon niet. Ik ben benieuwd hoe ik het zou doen op de kortere afstanden, zoals de 100-200-400 en 800 meter.

Twee jaar geleden heb ik meegedaan aan de mastercompetitie met het AV’23 team van de mastervrouwen (35+). Ik deed op die competitiedag een 100 meter sprint, de 3000 meter en aan het einde van de dag de 400 meter op de Zweedse estafette. Ik vond het allemaal heel spannend. Ik had nog nooit uit een startblok gestart en dat heb ik daarom maar niet gedaan, omdat ik bang was dat ik zou vallen. Die regels, dat is best ingewikkeld. Zoals wanneer je moet wisselen binnen het vak bij de estafette en wanneer je in de binnenbocht mag lopen bij de 3000 meter. Je moet op zoveel dingen letten. Die 3000 meter op de baan vond ik wel zwaar, al die rondjes…. ik denk dat ik op de weg sneller zou lopen. Toen ik op het laatst nog de 400 meter moest doen bij de Zweedse estafette was ik echt heel moe. Ik heb geen sprintsnelheid, maar wel duurvermogen dus ik kon het wel prima uitlopen gelukkig. Het was sowieso een hele leuke dag en als de mastercompetitie in 2022 hopelijk weer doorgang vindt, ga ik zeker meedoen!

Eind september 2021 is er in Amstelveen de NEK (Nationale Estafette Kampioenschappen), we gaan proberen een mastervrouwenteam op te zetten, zodat we mee kunnen doen. Misschien 4x 400 meter, 4×100 meter of een Zweedse estafette, dat moeten we later nog bekijken.”

Wat zijn jouw doelen de komende jaren?

“Ik heb een heleboel hardloopdoelen! Ik wil kijken hoe ver ik kan komen op de halve marathon, streven is binnen de 1.35 uur, ook wil ik nog een marathon lopen binnen de 3.45, maar liefst binnen de 3.30 uur. Op de 10 km wil ik nu proberen om onder de 42 minuten te komen.

Voor de rest wil ik lekker fit blijven en lekker lopen, ik doe het tenslotte voor mijn lol en voor de ontspanning. Je moet het plezier erin blijven houden. Misschien wil ik wel wat meer onderdelen op de baan gaan doen. Wat ik ook echt leuk vind, is dat ik zo af en toe een prijs win. Dan kom ik heel blij thuis met ‘mama heeft een prijs gewonnen!’.”

Hardlopen inplannen met werk en gezin

“Ik werk bij DPG Media (voorheen- De Persgroep), de uitgever van onder andere De Volkskrant, Het Parool en het AD. Daar ben ik verantwoordelijk voor het team dat binnen DPG het bedrijf voorziet van klantinzichten en klantanalyses met behulp van verzamelde data. Ik werk hier nu vijf jaar, daarvoor ben ik acht jaar datascientist geweest bij International Card Services.

Van oorsprong ben ik taalpsycholoog, ik heb taalwetenschappen gestudeerd aan de UvA.

Door corona werk ik thuis, maar mijn werk was dichtbij, dus ik had al weinig reistijd. Ik kan het hardlopen goed inplannen. Het is makkelijk; schoenen aan en gaan. Soms ga ik heel vroeg lopen, bijvoorbeeld al om zes uur ’s ochtends, maar ik vind dat niet heel fijn, want ik ben dan nog niet helemaal wakker. Ik loop liever in de middag en combineer het vaak met dingen die ik moet doen, dan ga ik bijvoorbeeld hardlopend naar iets toe of ik breng de kinderen hardlopend ergens heen.

Vaak gebruik ik de doodse momenten in het gezinsleven om lekker even te lopen: bijvoorbeeld zondagochtend als de rest zit te chillen op de bank. Tijdens het lopen luister ik pod-casts, ideaal voor de lange duurloop, want daar ga ik langzamer door lopen. Als ik tempo’s moet lopen, luister ik vaak muziek.”

Leukste wedstrijd

“Ik ben een beetje een gemaksmens. Ik vind kleine wedstrijden leuker dan de grote. Massa evenementen hoeven van mij niet zo. Natuurlijk is een grote marathon lopen leuk, maar ik heb niet de behoefte om allemaal grote marathons in verschillende steden van de wereld te gaan lopen.

Een kleine wedstrijd in de buurt van Amsterdam, zoals de loopjes van Rondje Mokum, dat vind ik leuk. Bijvoorbeeld de Nescioloop, de Middenmeerloop en de Olympisch Stadionloop, of de Twiskemolenloop in Landsmeer. Plan is om loopjes in de buurt van Dordrecht te doen. Ik kom daar vandaan en mijn moeder woont daar nog, ik vind het fijn om ergens te lopen waar ik de omgeving ken. Als je een goede tijd wilt lopen, is het handig om dit op bekend terrein te doen.”

Bijzondere atletiekervaring

“Heel mooi was bij de marathon van Rotterdam de aankomst op de Coolsingel, omdat ik uit die regio kom. Mijn moeder stond bij de finish, het is jammer dat mijn vader dat niet meer heeft kunnen meemaken, hij is een paar jaar geleden overleden. Mijn vader was directeur op een MBO in Rotterdam. Vroeger gingen de wedstrijdatleten zich daar omkleden. Wij hadden thuis ook shirtjes van de marathon, die wedstrijd was bijzonder voor ons.

Een van de mooiste dingen die ik heb gedaan, was afgelopen zomer. We waren met ons gezin op vakantie in Zuid Tirol, vlakbij de grens van Oostenrijk. Mijn man Lukas en dochter Eva hadden een wandeling gemaakt van onderaan de berg tot aan de grens aan de andere kant. Luuk die eigenlijk altijd vindt dat ik teveel loop en dit niet per se stimuleert, zei: ‘Het is zo mooi, jij moet dit stuk gaan hardlopen.’ Ik ben dat de volgende dag gaan doen en het was inderdaad prachtig! Ik rende 600 meter omhoog en zag onderweg een dorpje uit de twaalfde eeuw, meertjes met springende visjes en een heleboel bergmarmotten. Ook kwam ik koeien tegen, die schrokken omdat ze niet gewend zijn dat iemand langs rent. Ik zag onderweg wel wandelaars, maar geen andere hardlopers. Uiteindelijk op 2300 meter hoogte is er dan een kleine grensovergang, vanaf daar ging het weer 600 meter naar beneden. Luuk en de kinderen zouden mij daar bij een bergrestaurant opwachten, maar ik was er eerder dan zij. Als je via de weg rijdt, moet je namelijk enorm omrijden.”

Vrijwilligerswerk

“Ik help bij wedstrijden die AV’23 organiseert, bijvoorbeeld de competitie of de wegwedstrijden. Soms vind ik dat wel lastig, omdat ik zelf graag zou willen lopen. Een keer moest ik helpen met van alles wat er op zo’n dag moest gebeuren, we waren het ‘vliegende team’. Ook ben ik een keer parcourswacht geweest. Bij het ouder-kindtoernooi was ik koerier. Ik vind het allemaal prima om te doen. AV’23 is een hele leuke club en ik vind het fijn om iets bij te kunnen dragen.”

Rietje Dijkman, atleet van de maand juni

“Ooooh, ik ken haar naam van de lijsten met clubrecords van AV’23. Ik denk niet dat ik haar ooit kan verslaan, maar misschien moet ik er een ambitie van maken om de tijden die zij bij de technische onderdelen op haar zestigste liep om mijn drieënveertigste te lopen. Ik zal het nog even nakijken!”