Roy Marinus nieuwe voorzitter AV23 "ik hoop en wil dat we een club zijn waar iedereen zich thuis kan voelen, ongeacht je achtergrond"
door Niels Rigter
Roy Marinus (37), op de foto in het midden, omringd door bestuursleden Erik Baijards, Ronald van Dijk, Casper Meijer en Mark Vermeer, is sinds dit voorjaar voorzitter van onze AV23. Als sporter noemt hij zichzelf ‘een goeie allrounder’, in praten blinkt hij uit en als voorzitter is hij een leergierige beginneling. “Ik wil de club leren kennen, met de groepen meetrainen, horen wat er speelt.”
“Ik ben geboren in het oude Burgerziekenhuis aan de Linnaeusstraat en opgegroeid in Oost, achter het Parool-gebouw. Met mijn ouders ben ik later in de Watergraafsmeer beland. Heel gek, maar ondanks dat ik best een fanatieke sporter ben, heb ik pas met AV23 kennis gemaakt toen mijn zoon Alex er ging sporten als mini. Dan stond ik met mijn dochter Lena langs de kant naar hem te kijken. Het is hartstikke leuk je kind te zien sporten. Op zeker moment zei ik tegen de trainer, Mathilde: als je extra handjes nodig hebt, dan zeg je het maar. Zeven jaar geleden begon ik echt te helpen.
“AV23 is een club die open staat voor alles en iedereen, waar je trots op wilt zijn. De sfeer is: we zijn er om te sporten, maar niet alléén om prestaties te leveren. Op deze club kunnen vriendschappen ontstaan. Leden moedigen elkaar aan, ook als ze de naam niet kennen, maar omdat ze hetzelfde shirt dragen.
“Zelf doe ik aan triatlon en alles wat daaraan gerelateerd is. Zo ga ik komende week mountainbiken in de Pyreneeën. Ik blink niet uit in één onderdeel; ik ben een goede allrounder. Dat spreekt me ook zo aan in atletiek: het is divers. Je kunt op één onderdeel de beste zijn, of op alles een beetje. Je bent met elkaar, maar je speelt ook die wedstrijd tegen jezelf, omdat er altijd iets te verbeteren valt.”
“Wat mijn werk betreft, kom ik uit een hele andere wereld. Ik kom van de politie, ben agent geweest en later bij de recherche. Als politie kom je niet als het ergens leuk is, maar als mensen het moeilijk hebben. Dat is ook de voldoening: op zoek naar de waarheid, waarmee je iets oplost dat leed kan verzachten. Momenteel ben ik docent handhaving en toezicht op het MBO – ik leid boa’s op. Ik hoop mijn expertise te kunnen meenemen naar het bestuur van de vereniging dat al bestaat en functioneert.
“Wat ik allemaal wil met de club? Dat weet ik niet. Maar het gaat niet om mij. Het gaat om wat we als leden willen. Ik wil horen wat er speelt. Ik wil daarom zo veel mogelijk meetrainen met de groepen – ik probeer ze komend jaar allemaal langs te gaan. Laatst heb ik meegezwommen met de triatleten. Ik blijf ook trainer en zie het voorzitterschap als een verlengstuk van die functie, zodat ik meer voor de club kan betekenen. Voorop staat dat we trots willen zijn op de club. Sommigen willen andere kleding, meer activiteiten of talentontwikkeling, ook als trainer. Zulke dingen moeten we ook faciliteren.
“Over de samenstelling van de club hoop en wil ik dat we een club zijn waar iedereen zich thuis kan voelen, ongeacht je achtergrond. Daar moeten we als bestuur mee bezig zijn. Laatst zaten we na een training boven pizza’s te eten met leden van alle leeftijden, met uiteenlopende interesses en uit alle gelederen. Dat vond ik heel tof. Maar als het over de samenstelling van onze club gaat, kun je zeggen dat we geen multiculturele vereniging zijn. Ik weet niet of dat een probleem is. Ik zou in elk geval willen dat alle kinderen die op atletiek willen, er op kunnen. Hoe dan ook is het een thema waar je over na moet denken.”
“Het mooiste aan AV23 is toch om iedereen zoveel plezier te zien halen uit de sport. Ik zie kinderen zichzelf verbeteren, ik zie volwassenen nog vrienden maken op de baan. Zo kijk ik ook aan tegen de clubcultuur. Heb je je best gedaan? Heb je het leuk gehad? Nou, prima.”