De goede hardloper
Wanneer ben en/of hoe word je een goede hardloper? Een aantal pogingen om tot een definitie te komen:
Als je 5km lang 20km p/u kan lopen? Nee, want de Gebresallasies lopen harder dan de gemiddelde fiets. Als je een marathon sneller dan 2.30h kan lopen? Nee, want ook Dolf Jansen kan het, zelfs met wind tegen. Als je 100 meter onder de 10 seconden loopt dan? Nee, want Dwaine en Ben die het wel konden, haalden de laatste tienden uit een spuitje en zelfs Carl’s glorie is vergaan toen ie schoorvoetend op zijn anti dopingtirade terug moest komen.
O.k. de volgende poging dan, als je de juiste spullen hebt zoals Nike superstuiterschoenen? Ga er niet eens op in. Hartslagmeter met GPS (global positioning system), da’s toch voor in de auto. 300 laps (welke malloot loopt 300 laps in een training), nachtvizier (nuttig in Irak), 2 tijdszones (handig op de grens van Alaska/ Siberie)? Ik ben en grote fan van tights en niet-katoenen kleding. Zelfs linkse en rechtse sokken heb ik in de la liggen maar één ding kan er bij mij niet in: van die jasjes die vocht afvoeren, maar niet binnenlaten. Die dingen zijn stinkend duur!! Er wordt rustig 150 Euro uit je zak geklopt en ondanks dat het lichaamvocht high tech afgevoerd word, is de technokleding niet in staat het aanverwante luggie af te voeren. Bovendien, als echt giet, kan je niet in je jas schuilen!
Lidmaatschap van de juiste vereniging? De Phanos omgeving spreekt tot de verbeelding, maar ze lopen echt niet veel harder dan onze toppertjes. Om deze verklaringspoging volledig onderuit te halen: Gerard Nijboer meldde zichzelf aan het front op oude gympies en een sweater met afgeknipte mouwen. Hij kon toen al heel hard lopen, in een gadgetloos tijdperk.
Pillen en Poeders dan? Creatine is voor explosieve krachtsporters en vaak louter van cosmetische waarde, caffeïne is voor velen al onderdeel van het dagelijks systeem en een overdosis veroorzaakt zwabberbenen. EPO is te technisch en te kostbaar en testosteron geeft haargroei op plaatsen waar je nooit gedacht had met Gilette te moeten komen. (Alweer) Gerard Nijboer liep zijn beste race ooit toen hij net de liefde van zijn leven had ontmoet en met een buik vol vlinders lichtvoetiger dan ooit tevoren was. Tenzij je die vlinders uit een potje kunt halen, is ook hier geen poedertje voor. Misschien dat sex voor de wedstrijd toch helpt of dat het vooruitzicht "van", er voor zorgt dat je sneller thuis wilt zijn.
Leven als een hardloopmonnik?
Veel slapen, veel trainen, heel gefocussed bezig zijn. Zoals ik eerder schreef "in een tunneltje leven". Probleem is dat als je van je hobby je werk maakt, een soort tweede baan, wat doe je dan in je vrije tijd? Runnersworld lezen, schema’s maken, uitgekiend eten koken? Schema’s zijn fantastisch maar niet heilig, uitgekiende voeding is goed voor het zog, maar een biertje of een wijntje is ook prettig.
Een vreemde insteek maar toch:
de "A". Let op, bij AV raar maar waar: RoukemA, ElzingA, NAAnAA, YbemA en zelfs Fa AddA. En bij wie trainen de meesten? WAssenAAr. Mijn "A" zit te ver naar voren (mArco Groot) om de kwaliteiten van de A te benutten. Het bestaan van het geheime genootschap van het Alfabet wordt echter net zo snel weer naar het rijk der fabelen gestuurd door Theo Stelling en Rene Jonkers die als A-lozen de kwaliteit van deze assumptie krachtig omver werpen.
Wanneer ben je nou en goede hardloper? Snelheid is op macro-economisch niveau niet relevant, de absolute top halen we toch niet. Gadgets en materiaal helpen een beetje, maar slechts 3-5%, pillen kosten alleen maar en leveren weinig op. Leven als een monnik is wat mij betreft redelijk saai en een habijt jeukt alleen maar. Wat is nou (volgens mij) het antwohhooord?
Heel erg simpel : PLEZIER !! als je met een glimlach je schoenen aantrekt, je verheugt op de eenzaamheid van de lange duurloop, de sociale momenten op de baan. De kleine overwinningen op micro niveau: hetzij op jezelf, hetzij op diegene de je in het verleden nog net niet bij kon houden. Als je op moeilijke momenten je luie reet van de bank af tilt om in plaats van het 30+ tukkie het 30 minuten stukkie te doen. Als je intens blij wordt van het feit dat je voor het eerst de 35 of 40 of 45 of 50 minuten grens op de 10km doorbreekt.
Maar ook als je de discipline hebt om met een pijntje op de bank te gaan zitten, rust te nemen en eventueel een icepak te knuffelen in plaats van het weektotaal der kilometers te heiligen.
Degene die het hardst loopt mag misschien wel de beste zijn in het beperkte aantal ogen van de directe omgeving. Hoe groter de omgeving, hoe minder de bewondering. Mijn bewondering is het grootst voor hen die de kracht van relativering met een ontspannen gezicht het beste beheersen. In mijn omgeving ben ik volgens mij best een goede loper. Hoe goed ben jij?