Uit de bestuurskamer, 3 maart 2016

Ons krachthonk
Een beetje geheimzinnige plek, waar af en toe vreemde geluiden uit komen. Zo kennen de meeste van onze leden die verborgen ruimte tussen het materialenhok en de ruimte waar Robin Willems een paar keer per jaar voorlichting geeft aan de nog twijfelende ouders van onze toekomstige jeugdleden. Maar voor onze “topsporters” is dit de plek waar ze liefst dagelijks werken aan de opbouw van hun conditie om nog beter te kunnen presteren op hun favoriete atletiekonderdelen. Onlangs is de uitrusting van dit hok nog verrijkt met vier “spinners”. Heel geschikt voor hersteltraining bij licht blessureleed en ook beschikbaar voor onze jeugdleden, heb ik me door onze krachtsporttrainer Sander Stok laten vertellen. Overigens zijn er onlangs strikte regels opgesteld voor het gebruik van ons krachthonk. Het is niet toegestaan om hier te werken zonder toestemming van je trainer of de technische commissie. Ook is het niet toegestaan hier alleen te trainen, tenzij je een ervaren krachtsporter bent en daarvoor toestemming hebt gekregen van Sander. We kunnen het niet hebben dat hier ongelukken gebeuren door slordigheid, onoplettendheid of onervarenheid.
Het zijn best linke apparaten en dan denk ik niet op de eerste plaats aan de spinners, maar aan de “legpress” en vooral de halterbank. Het zal je maar gebeuren dat je zo’n zware halter niet meer omhoog krijgt, terwijl die op je borst ligt. Handig als er dan iemand in de buurt is die je kan bevrijden.
Waar ik me ook behoorlijk zorgen over maak, is de aanwezigheid van nogal wat kapot, overtollig en versleten trainingsmateriaal. Dit spul neemt veel ruimte in beslag, maakt een rommelige indruk, is vaak vies en niet bevorderlijk voor de veiligheid.
Onze huisvestingscommissie heeft zich voorgenomen dit jaar de fitnessruimten en de materiaalberging opnieuw in te richten. Daarvoor moeten we natuurlijk wel eerst bepalen wat weg kan en wat moet worden vervangen. De Technische Commissie is al begonnen met het maken van een inventarisatie. Het is ongelooflijk wat voor troep je dan allemaal tegenkomt: lekke ballen, gebroken horden, veel verpakkingsmateriaal, oude geluidsboxen en vooral die tot op de draad versleten turnmatten. Pas als de inventarisatie afgerond is, kunnen onze vrijwilligers aan de slag met ruimen en herinrichten. Acht vrijwilligers hebben zich hiervoor aangemeld. Onder hen zijn ervaren meubelmakers en timmerlieden. Handig, want er zullen nogal wat rekken en stellingen moeten komen voor het ordelijk en efficiënt opslaan van het trainingsmateriaal.

Trainingskamp voor trainers
Geen idee hoeveel mailtjes, uren vergaderen en harde woorden er nodig waren om uiteindelijk het met elkaar eens te worden over het plan van ons Jeugdbestuur om met achttien jeugdtrainers naar hotel Hauserwirt in Wörgl (Oostenrijk) te rijden voor een driedaags trainingskamp in de sneeuw. Donderdag 10 maart in alle vroegte vertrekt de groep met twee busjes en een paar personenauto’s naar het wintersportoord. Theo, Guus en Joost zijn mee om deze jongens en meisjes daar eens flink onder handen te nemen. Het is natuurlijk ontzettend leuk om om zomaar een kleine week met elkaar op wintersport te gaan, maar er moet ook hard gewerkt worden. Overigens betaalt de vereniging maar een deel van de kosten. Wel het grootste deel! De deelnemers betalen ieder 75 euro, de vereniging de rest (300 euro p.p.). Maar toch, het blijft natuurlijk een fantastisch en jaloersmakend cadeautje van de vereniging aan onze jeugdtrainers.
Het bestuur is uiteindelijk akkoord gegaan uit waardering voor de inzet van deze trainers door de jaren heen. Zonder die inzet zouden we nooit zo’n grote en gezonde jeugdafdeling hebben. Er zit natuurlijk ook nogal wat eigenbelang bij. Op deze manier hopen we als bestuur de jeugdtrainers extra te motiveren bij ons te blijven, zich extra in te spannen om de jeugdtrainingen nog beter te maken, bijscholingscursussen te volgen en andere jonge leden over te halen ook jeugdtrainer te worden. Dit alles onder het motto “voor wat, hoort wat”.

Club van 100
Erg verwarrend! Wat betekent die naam: “Club van 100”? Is dat een soort ondervereniging van AV’23 met honderd speciale leden? Is dat een comité, dat nu al is opgericht om het aanstaande honderdjarig bestaan van AV’23 voor te bereiden? Of is het een club van mensen die jaarlijks honderd euro willen doneren. Zo’n zes jaar geleden toen deze club werd bedacht en opgezet door Els van Noorduyn, Arend de Jong en Jaap Sulkers had ik geen idee. Maar nu, zes jaar later is het nog steeds onduidelijk.
Vlak na de oprichting in het voorjaar van 2010 kregen alle leden van AV’23 een wervende brief van het oprichtingscomité om tenminste honderd euro te schenken voor de financiële ondersteuning van onze topsporters. Daarnaast zou er een professionele sponsor gezocht worden. Het doel was om zo’n 30.000 euro per jaar te verzamelen. Hoe dat gigantische bedrag opgehaald zou moeten worden was toen nog volslagen onduidelijk. Maar dankzij de energieke inzet van Els en Arend is al binnen een jaar Randstad bereid gevonden jaarlijks vele duizenden euro’s te doneren. Dit heeft in maart 2011 geleid tot de officiële ondertekening van een sponsorovereenkomst tussen Randstad en AV’23 voor het ondersteunen van onze “topsporters”. Het idee om met onze leden afspraken te maken om jaarlijks honderd euro te doneren is al vrij snel verdampt. Ik weet wel dat ik in 2010 nog honderd euro heb geschonken, maar ik heb nooit meer iets gehoord over wat er mee gedaan is, over een eventuele tegenprestatie in de vorm van een borrel of een etentje en ook geen oproep meer ontvangen om dit bedrag de komende jaren weer over te maken. Het contact met Randstad heeft veel langer bestaan en heeft leuke dingen voor onze club opgeleverd. Zij zorgden voor een nieuwe “legpress”, droegen flink bij aan de verbouwing van het krachthonk, betaalden mee aan trainingskampen van onze topsporters en zorgden voor speciale sportkleding voor onze talenten en toppers. Een jaar geleden is deze sponsoring echter gestopt. De betreffende regiodirecteur van Randstad is vertrokken en de nieuwe directeur heeft niet zo veel met atletiek.
Nu blijft de vraag: wat doen we verder met onze Club van 100? Een nieuw hoofdsponsor zoeken of toch het klassieke “VVD-model” van de oprichting van een club van weldoeners van de vereniging realiseren, met alles wat daarbij hoort (jenever, sigaren en speciale stropdassen). Iedereen die hier aan wil sjorren, is van harte welkom. Meld je bij het bestuur en we gaan aan de slag.

Nieuw bestuur
Het is gelukt! Eindelijk kunnen we tijdens de komende algemene ledenvergadering op donderdag 17 maart drie nieuwe bestuursleden voorstellen. Alle drie vrouwen. Meer over deze kandidaten kun je lezen achter de uitnodiging en agenda voor de ALV, elders op deze site. Ook willen we de taken en functies binnen het bestuur aanpassen. Andrea Aquina wil graag samen met Kirsten Vendrig duo-voorzitter worden, maar ook de functie van bestuursgedelegeerde in het jeugdbestuur van Michiel Hatenboer overnemen. Andrea en Kirsten hebben zich ook voorgenomen om de kantinecommissie weer nieuw leven in te blazen. Vooral het financieel management van de kantine behoeft nodig wat meer structuur. Hopelijk komt dat de nu achterblijvende kantineopbrengst ten goede. Dat is hard nodig. Kirsten neemt namens het bestuur plaats in de Technische Commissie. Herman Mommersteeg blijft penningmeester en zorgt ook voor de inning van de contributie. Hij denkt door verder automatisering van de boekhouding en de contributie-inning deze twee functies wel te kunnen combineren. Lijkt me behoorlijk zwaar, maar als de meeste leden hun contributie automatisch willen betalen scheelt dat weer een heel stuk. Michiel Hatenboer wordt onze nieuwe secretaris, maar zal zich nog wel flink blijven bemoeien met de organisatie van het vrijwilligerswerk. Uiteindelijk zal dit werk helemaal overgenomen moeten worden door onze nieuwe verenigingscoördinator. Joanne van den Eijnden wil zich speciaal storten op het beheren van onze personeelscontracten. We realiseren ons dat niet elke dag, maar onze vereniging heeft op dit moment al dertien mensen onder contract en dit worden er gegarandeerd meer. Voor het overgrote deel zijn dit trainers. Meer dan de helft van onze verenigingsuitgaven gaat nu al op aan personeelskosten. Een niet onbelangrijke opgave dus om daar goede controle over te krijgen. Joanne gaat hier vol energie tegenaan.
Ik zelf ga me helemaal concentreren op huisvestingszaken, zowel het clubhuis als de baan. Ik doe dat niet alleen, maar samen met de inmiddels op oorlogssterkte gebrachte huisvestingscommissie. Daarnaast zit ik nog namens het bestuur in de Technische Commissie. Of het nodig is om twee mensen van het bestuur in de TC te hebben moeten we nog even bekijken. Ook moet de afvaardiging vanuit het bestuur in de Stichting Amsterdam Atletiek (SAA) nog geregeld worden. Ik doe dat nu, maar wil dat eigenlijk kwijt. Maar ja, als er niemand is die dat van mij over wil nemen, ben ik weer de klos. We zien wel.