Alain van Tholl kon niet kiezen en werd ‘een aanstormende meerkamper’

door Dirk Visser

Ter gelegenheid van het 90-jarig jubileum maakte oud-bestuurslid Dirk Visser, jarenlang journalist bij het ANP, 19+23 interviews van AV ’23-ers: huidige toppers, aanstormend talent, toppers van toen, trainers, (oud-)bestuursleden; een niet geheel willekeurige selectie uit de meer dan 600 leden en oud-leden.

Alain van Tholl (19) nam drie jaar geleden het besluit: ‘Ik wil me niet specialiseren. Ik blijf meerkamp doen’. Meestal gaan atleten zich vanaf hun zestiende specialiseren. “Ik kon niet echt kiezen. Bovendien heb je op de tienkamp zoveel verschillende disciplines. Als ik alleen maar zou sprinten, zou ik me vervelen. Kogelstoten is bijvoorbeeld totaal anders dan hordelopen. Die verscheidenheid vind ik heel erg leuk.”

Theo Danes, al jaren een van de beste meerkampers in Nederland, noemde kortgeleden Alain ‘een aanstormende meerkamper die ieder jaar met sprongen vooruit gaat’. Alain blijft bescheiden. “Er zijn nog zoveel onderdelen waarop ik veel punten kan pakken. Ik had dit jaar graag meegedaan aan de Europese Jeugdkampioenschappen meerkamp, maar dat was nog een stapje te hoog. De limiet was 7100 punten; ik stond op 6693. Het lijkt me mooi om aan internationale wedstrijden mee te doen.

Op het NK meerkamp Indoor 2013 won ik zilver met een puntentotaal van 4702, een verbetering van het clubrecord van Theo. Graag wilde ik ook het CR Outdoor halen dat sinds 1977 op naam staat van Arjan Wolters, maar dat is me niet gelukt.

Sprint en horden zijn mijn favoriete en ook mijn sterkste onderdelen. Dat geldt eigenlijk ook wel voor de 400 meter. Met ver- en hoogspringen gaat het redelijk, vooral hoog. Ik kan nog veel punten pakken op de werpnummers. Daarop wil ik deze winter speciaal trainen. Ook de 1500 meter kan nog beter. Bij specialisatie op één discipline zit je eerder aan je limiet. Bij de tienkamp is altijd wel iets te verbeteren. Ik ben nog jong; dus over de hele breedte is dat mogelijk.

Bij de clubkampioenschappen meerkamp strijd ik tegen mijn goede vriend Rutger Bien die op die zes onderdelen ook goed is. Dat is elke keer weer spannend. Op heel veel onderdelen zijn we aan elkaar gewaagd. Op ieder onderdeel zouden we van elkaar kunnen winnen. Vier onderdelen waar ik juist goed in ben, staan bij de clubkampioenschappen niet op het programma. Toch heb ik drie keer achter elkaar met klein verschil van hem gewonnen.

Wedstrijden zijn het leukste. Daar doe je het voor. Bij atletiek zijn de resultaten altijd duidelijk, of in tijd of in afstand. Daardoor kun je er ook geen discussie over krijgen. Onsportief gedrag is eigenlijk ook alleen maar bij de lange afstanden mogelijk. Het komt dus haast niet voor.

Bij AV ’23 hebben we een heel hechte groep junioren. Buiten de atletiek doen we ook dingen samen. Vergelijking met andere clubs heb ik niet, maar op grond van wat ik hoor is mijn indruk dat wij qua groep veel hechter zijn. Je hoort wel dat het bij AV ’23 altijd zo geweest is.

In het nieuwe seizoen kom ik voor het eerst bij de senioren uit. Ik wil een paar jaar aankijken hoe het daar gaat. Ik ben benieuwd of ik echt de top van de Nederlandse meerkampers kan halen. Ik denk het wel. Die top is op het ogenblik best hoog met Eelco Sintnicolaas die aan EK en Olympische Spelen heeft meegedaan. Theo draait al jaren in de top mee. AV ’23 heeft op dat gebied een traditie.

Ik train bij Els. Bij haar ben ik aan het juiste adres. In oktober, als het nieuwe seizoen begint, krijgen we van haar een nieuw schema. In de winter is er algemene training; in de zomer richt je je op de diverse onderdelen. Dan doe ik per week acht verschillende disciplines. Vorig jaar heeft Christian Tamminga ons op polstokhoog training gegeven. Hij is zelf een heel goede polsstokspinger geweest en is nu een prima trainer op dit onderdeel. Zijn tips heb ik later in mijn eigen training verwerkt.

Mijn zusje Jaimie die twee jaar jonger is, zit al sinds 2002 bij AV ’23. Ik ging wel es mee naar wedstrijden. Daar werd ik zo enthousiast voor atletiek dat ik het ook ging doen. Dat was in 2004. Wij komen uit een sportief gezin. M’n moeder heeft altijd gehandbald, m’n vader gevoetbald. Ik ben tweedejaars aan de Hogeschool van Amsterdam. Daar doe ik Engineering, Design and Innovation, een vier jarige opleiding. Ik werd enthousiast gemaakt tijdens de presentatie op de middelbare school. Achteraf ben ik blij met deze keuze.”

Bij de verkiezing van Atleet van het Jaar 2012 kreeg Alain de Piet van ’t Hofbeker, voor prestaties die een belofte voor de toekomst inhouden. Hij was 6e op het NK Meerkamp Indoor. Op het NKJ Indoor 2012 was hij 5e op de 60 meter horden en 4e op de 110 meter horden. Alain verbeterde vorig jaar negen maal een clubrecord op de horden. Zijn PR op de 100 meter is 11.11 sec. en op de 110 meter horden 14.62 sec.