Bart Kijlstra: starten is veel leuker dan ik dacht

“Ik vind starten het leukste jurywerk. Het is een heel bijzonder klusje. In de twee seconden voor de start gaat alles in slow motion. In die paar seconden gebeurt er zo ontzettend veel – dat is heel spannend. Bij 90 procent van de start bij de pupillen gaat het zoals het gaat. Maar bij de ervaren mannen, ongeveer vanaf de B-junioren, is het een heel dynamisch gebeuren. Fascinerend.

Voor de lopers is het heel simpel. Die hoeven maar op een paar dingen te letten. Maar een starter moet acht banen in de gaten houden. Iedere beweging kan cruciaal zijn. Die moet je analyseren. Je moet haarscherp de baan zien. Starters bij het schaatsen hebben het moeilijk. Die moeten met het oog waarnemen. Bij de grote atletiekwedstrijd wordt er gebruik gemaakt van zogenaamde startdetectie. Als er op een bepaald startblok te veel kracht wordt uitgeoefend, krijgt de starter een piep en kan hij op een apparaatje zien (of via een uitdraai) in welke baan te vroeg is gestart. Als starter moet je je enorm concentreren. Dat wist ik niet allemaal van te voren. Het is leuker dan ik had gedacht.“

Bart Kijlstra (58), een van de starters bij AV ‘23, begon laat met lopen. “Af en toe liep ik een stukje, maar na twintig minuten kreeg ik al last van de achillespees of de kuit. Ongeveer vijftien jaar geleden meldde ik me voor de Basisloopcursus van Dirk Beelen. Hij geeft een fenomenale introductie in het lopen. Hij leert je te luisteren naar je lichaam. En: zorg dat je er plezier in hebt. Sinds die tijd heb ik nooit meer blessures gehad.

Dirk zorgde ook voor cohesie in de groep. Het was een heel leuke, hechte groep. Veel van die mensen spreek ik nog. Toen ik na die loopcursus rondjes op de baan liep, riep een doorgewinterde loper wel eens: ‘Je loopt verkeerd’. Ik landde op mijn voorvoet. Dat is op de lange afstand niet optimaal.

Het was een mooie tijd. Onder leiding van Robin Willems gingen we naar allerlei loopevenementen. De 20 van Parijs bijvoorbeeld met start en finish onder de Eiffeltoren. Een prachtige dag. Of mijn eerste halve marathon op Texel. In de tombola won ik nog een oranje magnetron die ik met iemand van de groep heb geruild voor koffiebekers. De Berenloop op Terschelling was ook altijd hartstikke gezellig. Meegaan met die uitjes was een feest.”

Wat me ook is bijgebleven, is mijn eerste Zevenheuvelenloop bij Nijmegen. Robin had een bus geregeld. We kwamen bij Nijmegen aan dat helemaal was afgesloten. De chauffeur maakte een praatje waaarna een motoragent ons voorging en vlak bij de start afzette. Prachtig. De Zevenheuvelenloop is trouwens geweldig om te lopen. In het begin heb je de heuvels, dan heuvelaf naar de finish. Dat loopt fantastisch.

De hele marathon vind ik volslagen onzin. Daar doe ik niet aan mee, dacht ik meteen al. De halve is nog net leuk. Op een gegeven moment had ik schoon genoeg van lopen. Het begon me tegen te staan. Je probeert van alles in het leven, maar wat brengt je in het Nirwana? Lopen ook niet, merkte ik. Een enkele keer ging ik nog wel mee als ‘social coach’.

Naar mijn mening hoort vrijwilligerswerk er bij. Ik heb een jurycursus gevolgd. Eigenlijk is dat stomvervelend werk, maar op de tijdtrap zitten met een ploegje is gezellig. Toen zag ik dat Onno Waalewijn de enige starter bij de vereniging was. Als die verkouden is, zitten we zonder, dacht ik. Toen heb ik de starterscursus gevolgd.

Verder zit ik in de kantinecommissie. Ik rooster de ongeveer honderd vrijwilligers in, die vier of vijf keer per jaar een kantinedienst draaien. Ook maak ik de instructies over wat er gedaan moet worden. Het meeste werk is om met de betreffende leden of ouders van jeugdleden te communiceren. Ik ben zeker niet verantwoordelijk voor de kantine in het geheel.

De zaterdag is bij AV ’23 altijd een leuke, dynamische dag. Al die pupillen die trainen. Het is een heel gezellige dag ook. Iedereen is er dan. En de oudertraining van Robin is een geweldig initiatief. Tussen 10 en 11 uur, dus vóór de groep van Robin, zou er nóg zo’n groep moeten komen.

foto: Boy Hazes

Tenslotte. Met een groepje mensen van AV ’23, gaan we naar Paradiso, toneelvoorstellingen of het Concertgebouw. Kortom, AV ’23 biedt meer.”