Ontrouw

door Ewald EngelenIedere atleet weet dat de offers die hij of zij brengt alleen maar gedragen kunnen worden bij de gratie van routine niet die van beloning. Het is niet ‘leuk’ om op een regenachtige avond je hardloopkloffie aan te schieten om een lange duurloop langs een koude, winderige dijk te maken, of een slopend tempoprogramma van 10 keer 600 in 1.30 op een natte baan af te draaien. Iets van het religieuze zondebesef dat doorklinkt in de bovenstaande termen ‘offers’ en ‘gratie’ ligt wel degelijk ten grondslag aan de motieven van zowel topsporter als fanatieke amateur. De vloek, de te lange blik op de billen van de mooie collega, de gedachte aan een zondig overspel, de wijnfles van gisteravond, de detective op TV – maar al te vaak is de training de aflaat voor het getourmenteerde geweten van de atleet.

Read more