Meanderen langs de Maas, deel 4

Etappe 3, Ool-Venlo, 40 km.

Vannacht hebben we in de tuinsuite van een appartementencomplex geslapen. Hier beschikten wij over een ruime slaapkamer, een keukentje, een zithoek en een heerlijk bad. Het complex is een aantal jaar geleden door de hoteleigenaar aangekocht en staat op ongeveer 100 meter afstand van het hotel-restaurant. Dit jaar viert het hotel haar 100 jarig bestaan. De locatie is puik en ligt pal aan de Maasplassen. In tegenstelling tot gisteren zijn we vandaag vroeg opgestaan en we willen op tijd op pad. Eerst hebben we de fiets opgetuigd met de fietstassen en het mandje voor de regenkleding en de extra flesjes frisdrank. Het ontbijt wordt geserveerd in het restaurant van het hoofdgebouw. Omdat ik meteen ga wandelen beperk ik het ontbijt tot een enkel broodje. Alhoewel er veel lekkere producten op het buffet staan uitgestald.

Rond de klok van acht uur verlaten we het gebouw en de derde etappe is een feit. Via het dorp Herten gaan we op weg naar Roermond. In eerste instantie lopen we om een haven, waar honderden bootjes aan steigers liggen afgemeerd. Een flink briesje zorgt er voor dat de touwen tegen de masten slaan en tot een leuk deuntje klinken. We hebben de wind in de rug en met rasse schreden naderen we de plaats Roermond. Roermond is een stad met een uitgesproken eigen karakter. Het verschilt van alle andere Midden- en Zuidlimburgse steden. Vanwege werkzaamheden moeten wij hier ook een ommetje maken. Het begint weer goed. Via de Maria Theresiabrug loop ik langs de Roer. Cisca neemt het fietspad en moet dan naar rechts over een verhard pad. Dan staat ze plotseling voor een probleem. Het pad eindigt bij een trap. Ik neem de fiets over en til het zwaar bepakte rijwiel de acht treden op. Daarna kunnen we gezamenlijk verder.

Via een industriegebied vervolgen wij onze route. Balen papier liggen op het terrein van Smurfit-Kappa Papier BV opgestapeld. Grote opleggers staan geparkeerd om ladingen te vervoeren. Echt interessant is dit traject niet. Nog even doorzetten. Gelukkig is het niet aan het einde van de etappe, want dan heb je een vieze nasmaak. Als we de spoorlijn van Weert naar Roermond kruisen wordt het parcours prachtig. Mooie doorkijkjes op de Maasplassen, bloeiende planten in de bermen en paarden, ezels en schapen in de aangrenzende weilanden. Een verkeersarm wegje leidt ons naar de dorpjes Asselt, Einde en Wieler. Het Rooms Katholieke kerkje van Asselt staat op een terp. Ook hier kan het water van de Maas tot grote hoogte stijgen. Voor enige tijd volgen we het kronkelende riviertje de Swalm. Bij een oude richtingaanwijzer slaan we linksaf naar het dorpje Rijkel. De oude richtingaanwijzer staat zelfs op de monumentenlijst. En het is echt een juweeltje. Twee kilometer verder staan we aan de oever van de Maas. We wachten hier op het veerpontje van Neer-Rijkel. De veerponthouder zit in z’n auto aan de overzijde op passagiers te wachten. Dan heeft hij ons in de gaten en komt langzaam tot leven. Haast kent hij niet. Nou ja, waarom ook. Wij ook niet. Toch loer ik af en toe op mijn horloge. Een kwartier later staan we op de andere oever. Een restauranthouder heeft z’n deuren nog gesloten. Het terras is verlaten. Achter het raam drinkt de uitbater een kopje koffie en maakt geen aanstalten om vroege gasten te ontvangen. Dan niet! Hier trek ik mijn trainingsbroek uit en ga in een korte broek verder. Het zonnetje is doorgebroken en de temperatuur stijgt meteen met enkele graden. Heerlijk dus.

Langs de rivier, nabij Kessel-Eik, liggen hoge bergen met zand voor de weg- en waterbouw opgeslagen. Trucks rijden af en aan. Het fietspad blijven we alsmaar volgen tot in de plaats Kessel. Voordat we hier overvaren wil ik eerst even een rustpauze inlassen. Er staat inmiddels ruim 20 km op de teller. Op een terras bestellen we een kop koffie en een ……… Ja natuurlijk, een stuk Limburgse vlaai. Gelaafd gaan we daarna weer op pad. Met het autoveer laten we ons overzetten naar de overkant. Een voetganger betaalt een bedrag van € 0,20 en een wielrijder het drievoudige. We zijn hier op bekend terrein en het parcours is schitterend. Langs Beesel gaan we naar Reuver. Op de Maas varen diverse jachten en het zonnetje blijft ons vergezellen. Ideaal wandelweer. Aan het eind van de plaats Reuver moet ik een aantal kilometer over het fietspad langs de N271 lopen. De schrik slaat me op het lijf, want Cisca rijdt door een kapotte fles. Stukjes glas bevinden zich in voor- en achterband. Een band plakken is op dit moment het laatste wat ik wil. Toch weet Cisca de glasstukjes uit de band te peuteren en vooralsnog blijft de band op sterkte. Alleen heeft Cisca door die actie een bebloede vinger opgelopen. Het fietspad blijven we tot de plaats Belfeld volgen. Daar verlaten we de rijksweg en gaan over een mooi fietspad langs de rivier. Dit is een schitterend stuk en we hebben een mooi uitzicht op de sluis. Kilometers blijven we het fietspad volgen tot in de plaats Steijl, onder de rook van Tegelen. Aldaar varen we voor de zoveelste keer over naar de andere Maasoever. Bij het ‘Veerhoes’ nemen we plaats op het drukbezette terras. Voor de tweede maal laat ik de onderdanen even rusten voordat we met het laatste stuk voor vandaag beginnen. Schepen varen af en aan. De veerpont vaart steeds heen en weer. Er is altijd volk. Iets dat je niet verwacht. Vervolgens maken we aanstalten om te vertrekken. Ik bestudeer nog even mijn topografische kaarten en zie het helemaal zitten.

We blijven de rivier in noordelijke richting volgen en houden het water aan tot de brug bij Blerick. Vierenveertig jaar geleden kwam ik hier op om de dienstplicht te vervullen. De Frederik Hendrikkazerne waar de Infanterierijschool was gevestigd. Nu is alles anders. Maar 44 jaar dat is toch een hele tijd. Er resteert me nog een stadswandeling door Venlo. Langs het station loop ik in zuidoostelijke richting. De stad hebben we na verloop van tijd verlaten en we gaan op weg naar de Jammerdaalsche bossen. Bij de Bovenste Molen is het eindpunt voor vandaag bereikt en we melden ons bij de receptie van het hotel. Even later plaats ik Cisca’s rijwiel in een beveiligde stalling. Het fietscomputertje geeft een dagstand van iets meer dan 40 km aan. Totaal hebben we dan iets meer dan 115 km op de teller en er wacht ons nog twee mooie dagen.