NJK 2017 – 3 zilver, 5 brons in prachttoernooi

Het was dit weekend heerlijk toeven op de baan in Vught. Thuisvereniging Prins Hendrik had met honderden vrijwilligers een waar sportfeest gemaakt van het NK junioren. En dat AV’23-ers goed gedijen bij een fijne sfeer bleek maar weer: Acht medailles werden geoogst door de veertien atleten. Hier komen ze in alfabetische volgorde:

Bram van der Jagt:
Met een havodiploma in de zak en een flinke examenreis in de benen, liep Bram niet zo meedogenloos hard als hij in huis heeft, maar hij maakte het in de finale van de 400 meter tot het einde spannend voor de bronzen medaille. Dat lukte net niet: een vierde plaats in 50,06s is echter geen tijd om je voor te schamen. Op de horde was Bram te gretig, hij ging wat lager lopen en raakte zo goed als elke horde: 15,28s bleek in het  sterke veld niet genoeg voor de finale.

Daan Woldring:
Daan is een jongen die graag de longen uit z’n lijf rent. Hij kwam in de series van de 800 meter tot een uitstekende 2:08,92s. Mooi detail is dat hij de volgende dag in Amersfoort gewoon weer een 800 meter liep en nog een seconde sneller was.

Ezra Amokwandoh:
Ezra, ook al geslaagd dit jaar, is teruggekomen van een vervelende blessure en liep al bijna weer de tijden van voor z’n hamstringprotest. Op zowel de 100 meter als de 200 meter wist hij de halve finale te bereiken. 11,37s en 23,09s waren de snelste tijden van de twee races.

Floris Aarts:
Bij het speerwerpen lag de strijd om het goud open, want er was geen 60-meterwerper te bekennen. Floris gaat in de toekomst die grens zeker passeren, maar nu kwam het er helaas nog helemaal niet uit: een voor zijn doen niet meer dan redelijke 52,43m was alsnog goed voor het brons. Twee dagen later revancheerde Floris zich magistraal met de 6-kilokogel. Terwijl zijn persoonlijk record nog op 12,35m stond, kwam hij nu zesmaal voorbij de 13 meter met een indrukwekkende 14,08m als verste stoot. Het zilver om zijn nek werd een mierzoete beloning. 

Iris de Ruiter:
Meerkampster Iris de Ruiter deed maar liefst aan vier onderdelen mee dit weekend en zal met enigszins gemengde gevoelens terugkijken op het toernooi. De speer vloog heel behoorlijk: 40,38m, maar de discus (die dit jaar al tot over de 45 meter kwam) landde tot de laatste poging maar nauwelijks over de 40 meter. Toen in de laatste ronde haar bronzen positie werd afgepakt, wist Iris er toch een 41,34m uit te persen om de podiumplaats veilig te stellen, heel knap.  Het hoogspringen verliep heel aardig met 1,60m, maar nog contenter zal ze zijn met het persoonlijk record in de finale op de 100m horde (15,14s). In de series was Iris overigens in het kielzog van Janke hard op weg naar een tijd onder de 15 tot een iets te harde botsing met de een-na-laatste horde roet in het eten gooide.

Janke Strijp:
Janke Strijp verliet  Vught met twee plakken. Ze plaatste zich vrijdagavond zo eenvoudig voor de finale van de 400 meter horden dat stiekem de hoop op een titel gekoesterd werd. Maar waar ze vrijdag nog ontspannen naar de finishlijn dribbelde ging in de finale op de laatste 100 meter het licht uit: zilver in 1:03,04s. Twee dagen later liep Janke in een gretige race waar nog een hoop op aan te merken viel naar haar tweede zilver op de korte hordenafstand. Met 14,63s kruipt ze weer langzaam naar haar persoonlijk record van vorig jaar.

Jasper Oskam:
Een valse start voor Jasper op dit toernooi, letterlijk en figuurlijk. Hij moest vroegtijdig de baan verlaten en dat is natuurlijk heel zuur. Precies hetzelfde gebeurde Bram twee jaar geleden, dus komt ongetwijfeld allemaal goed.

Julian Record:
Het verspringen ging voor geen meter bij Julian, de timing klopte niet en Julian ging vooral omhoog in plaats van vooruit. 6,09m is beneden zijn stand. Maar bij het hoogspringen even later klopte in sommige sprongen alles wel, op 1,95m leverde Julian zonder meer zijn hoogste sprong ooit af. De beloning was een welverdiende bronzen plak.

Justine Zwier:
Bij Justine was het dit NK helaas nét niet. Ze liep een geweldige 180 meter, maar de laatste 20 van haar 200 meter bleken net te zwaar om onder haar persoonlijk record te duiken. Met 27,36s bleef ze er nu 2 honderdste boven. En in de laatste poging van het verspringen sprong ze eindelijk die felbegeerde 5-metergrens voorbij, maar een obstructief handje zorgde tijdens de landing ervoor dat er 4,88m op het bord kwam.

Karel Gimbergh:
Een persoonlijk  record noteren is  altijd leuk, ook als het met een honderdste gebeurt: 12,33s op de 100 meter voor B-junior Karel!

Levi Hazes:
Met zijn pijlsnelle 10,85s van eerder dit jaar was Levi toch wel de topfavoriet voor het goud op de 100 meter bij de jongens B. En in de finale leek dat lang te gaan lukken tot Onyema Adigida naast hem kwam lopen en de ontspanning bij Levi verdween. Uiteindelijk werd het brons, omdat Jordan Knops op de meet een paar duizendsten sneller bleek (beiden 10,99s).

Noa Hoondert:
Noa loopt dit jaar het ene na het andere persoonlijk record aan gort. Dus ook op dit NK, niet minder dan 51 seconde haalde ze van haar beste tijd af op de 3000 meter en de 10:42,93s bracht haar een mooie twaalfde plaats.

Sjors van der Schot:
Het debuut voor B-junior Sjors op dit toernooi ging lang niet gek. Op de 400 meter horde verbrak hij zijn persoonlijk record met drie seconde en slechts 0,18s scheidde hem van een plaats in de finale. Op de 110 meter horde verprutste Sjors zijn start en toch kwam er weer een persoonlijk record: 16,51s. Hij kan duidelijk nog stukken harder.

Tsega Kifle:
Steeplelopers zijn over het algemeen dun gezaaid, dus het is gaaf dat er een jongeman is die dit moeilijke looponderdeel graag te lijf gaat. Tsega liep weer zeven seconde harder dan vorig jaar en net als toen hing er een bronzen medaille om zijn nek aan het einde van de dag.

Acht medailles is meer dan ooit, maar dit was ook het laatste junioren-NK van een bijzondere lichting, die vaak eremetaal mee naar huis nam en competitiesuccessen boekte. Er zal een nieuwe generatie op moeten staan om dit resultaat in de volgende jaren te overtreffen. Dat lijkt me een mooie uitdaging.

Foto’s: Boy Hazes
Alle uitslagen AV’23