Tsega Feleka (20)
door Monique Admiraal
Hij won in de zomer van 2020 zilver op de 3000 meter steeplechase bij de NK atletiek voor senioren. Zijn talent was het jaar daarvoor al opgevallen bij de competitie, maar bij het NK voor A-junioren viel zijn prestatie wat tegen. Met goede training en begeleiding kwam hij in 2020 sterker terug. Tsega is heel vriendelijk en bescheiden, maar was altijd al een goede loper binnen AV’23. Het lopen wordt gestimuleerd door zijn vader met wie hij zijn duurlopen doet. We gaan in de toekomst vast nog veel van deze getalenteerde en gedreven atleet horen!
Hoe lang ben je al lid en hoe ben je bij AV’23 terecht gekomen?
“Ik ben lid sinds de D-junioren, al tien jaar, wat lang eigenlijk. Het begon allemaal met ‘de kleine zandheuveltjes’ trainingen die mijn broertje, zusje en ik ieder weekend kregen van mijn vader. Ik zat op voetbal en dit was een extra training in de week. We deden alle drie erg ons best als onze vader ons trainde. Na afloop gaf hij ons een score over hoe goed we hadden getraind. Ik had veel plezier in het hardlopen en aangezien wij in Duivendrecht wonen was lid worden van AV’23 een logische keuze. Mijn eerste trainers waren Nick van der Heide en Daphne Willems, hoofdtrainers waren Joran Angevaare en Anna Goede. Ik vond het meteen heel leuk bij de club. Rond mijn veertiende stopte ik met voetbal en ben ik mij helemaal op atletiek gaan richten. Op een gegeven moment ben ik bij de wedstrijdgroep van Els van Noorduyn gaan trainen. Ondanks dat ik een stuk jonger was dan de andere atleten, werd ik meteen opgenomen in de groep. Er was altijd een goed sfeer en het was gezellig. Van Els en René Roos leerde ik de basistechniek van goed lopen en coördinatie.”
Training
Vanaf mijn vijftiende ben ik de regionale trainingen gaan volgen bij Team Thuijs. Het is een groep voor getalenteerde atleten op de (middel)lange afstand. Trainer Frans Thuijs is Olympisch atletiekcoach geweest, hij heeft Ellen van Langen (winnaar 800 meter bij de Olympische Spelen van 1992) getraind. Vorig jaar is hij gestopt met training geven aan deze groep. Yvonne Hak heeft de trainingen overgenomen. Zij trainde voorheen ook bij Frans Thuijs en is kampioen geworden op de 800 meter bij de Europese Kampioenschappen in 2010. De groep, nu genaamd ‘Phocus Running Team’ bestaat uit ongeveer dertig atleten in de leeftijd van vijftien tot dertig jaar.
Sinds de zomer van 2019 train ik niet meer op de baan bij AV’23, maar alleen nog bij Yvonne. Ik vind haar een hele fijn coach. We trainen drie keer per week met de groep, dat betekent twee keer op de baan bij AAC en één keer per week in de Kennemer duinen. Voorheen waren de trainingen ook in het Olympisch Stadion, maar dat was door corona te lastig in te plannen omdat er anders teveel groepen op de baan trainen. Yvonne maakt mijn trainingsschema’s. Naast de hardlooptrainingen doe ik twee rustige duurlopen buiten de baan en een krachttraining bij AV’23. Vrijdag is mijn rustdag.”
Begeleiding door USC Sportfysiotherapie en sportdiëtist
“Ik heb veel last gehad van blessures. Els stuurde mij door naar fysiotherapeut Joep Kamphuis van USC Sciencepark. Hij begeleidt veel sporters van AV’23. Toen ik meer ging lopen en zwaarder ging trainen, had ik vaak last van mijn hamstrings en mijn voet. De fysiotherapeuten hebben mij goed geholpen daarmee. Het gaat nu een stuk beter.
Voor mijn geloof (Orthodox Christelijk) is het wenselijk dat je twee keer per jaar een langere periode gaat vasten, dat betekent voor ons in die periode een veganistisch dieet volgen. Op een gegeven moment werd ik steeds duizelig tijdens trainingen. Uit bloedonderzoek bleek dat ik een laag ijzergehalte had. Sportdiëtist Annelies van den Hoven van USC Sciencepark heeft mij geholpen om mijn eetpatroon te verbeteren. Ik moest van haar Roosvicee Ferro drinken (daar zit extra ijzer in) en ik kreeg adviezen om meer te eten en welke herstelvoeding ik kon gebruiken na mijn trainingen. Ik ga nu nog iedere maand naar haar toe en dan meet ze mijn spiermassa en vetmassa. Ik heb veel van haar geleerd en ben sterker geworden.”
Beste onderdeel en andere onderdelen
-Hoewel Tsega zilver won op het NK bij de 3000 meter steeplechase in een snelle tijd van 9:26,40 sec, staat het clubrecord bij AV’23 nog altijd op naam van Bram Wassenaar. Hij liep in 1967 een tijd van 9:06,08 sec. Misschien kan hij dat record nog wel verbreken in de toekomst.-
“Ik vond looponderdelen altijd leuk bij atletiek, maar was ook goed in speerwerpen en hoogspringen. Helaas kreeg ik van het speerwerpen een elleboogblessure en ging ik met hoogspringen niet echt meer vooruit. In een gesprek met teamgenoot Levi Hazes (topsprinter) kwam het idee dat ik de steeplechase zou kunnen gaan doen. Bij de junioren C ben ik daarmee begonnen. De afstand is dan nog 1500 meter en de hordes zijn nog niet zo hoog (76 cm). Bij de B junioren is het een stuk zwaarder, de afstand gaat naar 2000 meter en de hoogte van de hordes wordt 96 cm. Bij de A-junioren en senioren is de afstand 3000 meter, de hoogte blijft 96 cm.
De steeplechase is een zwaar onderdeel door de hindernissen (de waterbak en de hordes) waardoor het lastig is om je tempo vast te houden. Het is belangrijk om je ritme op de vlakke stukken te behouden en je moet proberen zo min mogelijk energie te verliezen bij de obstakels. De techniek bij de waterbak is heel belangrijk. Je moet op de balk springen en daarop afzetten, zodat je zo ver mogelijk kunt landen en daardoor niet zoveel water in je schoenen krijgt. Je loopt op spikes, die moeten licht zijn en niet teveel water opnemen. Bij de balk heb ik wel een voorkeursbeen, zodat ik goed kan afzetten. Bij de hordes is het handig als je met beide benen kunt springen, zodat je in je ritme kunt blijven lopen.”
Andere beoefende sporten en sport in de familie
“Ik heb een tijd voetbal en atletiek naast elkaar gedaan, maar op een gegeven moment vond ik de sfeer bij de voetbaltrainingen niet meer zo goed en ben ik gestopt. Ik vind het nog steeds heel leuk om met vrienden te voetballen! Mijn zusje Bezawit heeft ook op atletiek gezeten en mijn broertje Temesgen traint nog steeds bij AV’23.
Mijn vader deed vroeger in Ethiopië aan gewichtheffen op hoog niveau. Toen hij ongeveer dertig jaar geleden naar Nederland kwam, is hij gaan hardlopen. Dat wilde hij eigenlijk altijd al, maar in Ethiopië vond zijn sportcoach dat hij qua postuur beter kon gaan gewichtheffen. Eenmaal aan het hardlopen, bleek dat hij heel goed was en trainde hij jarenlang bij het team van Bram Wassenaar. Hij heeft ook twee vrienden met wie hij iedere week in de duinen trainde. Ik rende vroeger weleens met ze mee, maar ik raakte al uitgeput na het inlopen, ze liepen erg hard! Nu loopt mijn vader met mij de rustige duurlopen van mijn trainingsschema. Het is heel fijn dat we dit samen kunnen doen.”
Studeren met topsportstatus
“Ik studeer Engeneering Design en Innovation aan de Hogeschool van Amsterdam. Ik zit in mijn derde jaar en loop stage bij Clean Mobility. Zij zitten in het Leeuwenburg gebouw, voor mij prettig dat het dichtbij is. Clean Mobility is een bedrijf dat voertuigen maakt op schone energie, voorbeelden zijn zonneboten, autonome auto’s en auto’s met waterstof als brandstof. Vorig jaar hebben we met een groep studenten een zonneboot gebouwd, dat is was superleuk om te doen. Het was een competitie met studenten van andere Hogescholen. Onze boot kon 25 km per uur, ik heb hiermee in de Amstel gevaren!
Ik heb een topsportstatus, dat geeft mij de mogelijkheid om flexibel mijn studieprogramma te kunnen doorlopen, zodat ik dit kan combineren met mijn sport en trainingen. Tot nu toe lig ik goed op schema. Ik weet nog niet wat ik zou willen doen qua werk na mijn studie. Eerst wil ik een jaar gaan reizen en wil ik naar Ethiopië, waar mijn ouders vandaan komen. Ik ben vijf keer in Ethiopië geweest, maar de laatste keer was alweer zeven jaar geleden. Ook wil ik dat jaar op hoogte gaan trainen in combinatie met reizen. Het hangt er een beetje vanaf hoe ik mij ontwikkel op de steeplechase en wat ik kan gaan doen als topsporter, de toekomst ligt nog open!”
Bijzondere atletiekervaring
“In het seizoen van 2019 ging het heel goed bij de steeplechase. Ik liep bij de eerste competitiewedstrijd in Breda 45 secondes van mijn PR (persoonlijk record) af. De wedstrijd daarna was in Leiden en ik was nog 15 secondes beter. Ik had een tijd staan van 9.32 secondes en de verwachtingen waren hoog voor het NK junioren. Iedereen keek naar mij wat ik zou gaan presteren, de druk was hoog en toen lukte het niet. Bij het NK junioren in Alphen aan de Rijn, had ik door de spanning maar drie uur geslapen en werd ik derde. Een paar maanden later bij promotie/degradatie wedstrijd van AV’23 voor de seniorencompetitie heb ik nog gelopen vooral voor mijn plezier, de tijd maakte niet uit, ik kon wel ontspannen lopen.
Na Breda en het NK junioren had ik het moeilijk, ik kon mijn trainingen niet meer goed uitvoeren. Ik had wel motivatie, maar mentaal was het zwaar omdat mijn trainingen slecht gingen. Ik wist niet goed wat ik daaraan kon doen. Gelukkig heeft mijn coach Yvonne Hak mij heel goed kunnen helpen. Het mentale aspect van het lopen is zo belangrijk en je moet met de druk leren omgaan. We stelden nieuwe doelen waar ik aan ben gaan werken. Bij Yvonne doen we elke maand testwedstrijdjes, waar ik eerst ook heel zenuwachtig voor was, maar nu gaat dat al een stuk beter. Je leert van je moeilijke momenten en kan daardoor sterker terugkomen.”
Leukste wedstrijd
“Dat was de NK senioren wedstrijd in 2020 toen ik zilver won bij de steeplechase. Het was een ontzettend spannende en tactische race. Lars Cazander, die uiteindelijk derde werd, probeerde hard van start te gaan, maar de anderen konden hem volgen. Er waren momenten in de race dat er versneld werd en daarna zakte de groep weer in. Ik was de enige die stabiel bleef lopen, daardoor had ik aan het eind van de race nog kracht over en werd ik tweede. Mervin van der Horst werd eerste. Ik was heel erg blij dat het mij gelukt was om het zilver te bemachtigen.”
Mijn held/idool
“Mijn held is mijn vader Kifle Hunde. Hij is altijd heel rustig en mentaal sterk, denkt goed na over alles. Als we samen hardlopen kan ik aan hem zien wat er in hem omgaat. Hij kan altijd volhouden en doorzetten, dat past ook bij de Ethiopische cultuur. Ik denk dat ik in veel opzichten wel op hem lijk.
Vroeger schreef mijn vader mij in bij wedstrijden als Tsega Kifle en gebruikte hij zijn voornaam, dat werd gezien als mijn achternaam. Lange tijd heb ik dat niet eens doorgehad. Op Atletiek.nu staat er ook ‘Tsega Kifle’ en niet ‘Tsega Feleka’. Ik heb de achternaam van mijn moeder, maar ik heb het niet laten aanpassen op de site. Ik vind het eigenlijk wel leuk om mijn vader op die manier te betrekken.”
Trainer van de A-junioren
“Vanaf mijn veertiende ben ik trainer geweest samen met Joshua Record en hoofdtrainer Sylvester Tanoh. Ik gaf de laatste paar jaar looptraining aan de A-junioren die eigenlijk maar een tot twee jaar jonger zijn dan ik. Het was heel leuk om te doen. In oktober 2020 heb ik afscheid genomen van de groep, want het was niet meer goed te combineren met mijn studie, stage en eigen trainingen. We hebben een hele leuke tijd gehad met elkaar. Sylvester is ook een goede vriend, hij heeft mij enorm geholpen toen ik het mentaal zwaar had. In november is er bij de club een tekening opgehangen van mij. Ik denk dat een creatief persoon van mijn groep die gemaakt heeft, maar de kunstenaar heeft zich niet gemeld. Het was echt mooi, maar raakte beschadigd door de regen en is vorige week helaas weggehaald.”
Favoriete boek/tijdschrift
“Ik vind het leuk om te lezen over hardlopen. Mijn favoriete tijdschrift is Runnersworld. Hoofdredacteur Olivier Heimel trainde tot vorig jaar ook bij Frans Thuijs, daardoor ben ik nog beter de tijdschriften gaan lezen. Je merkt aan hoe hij praat en dingen vertelt dat hij schrijver is, een intelligente en aardige man.”
Andere hobby’s behalve atletiek
“Ik hou van creatief bezig zijn. Ik vind het leuk om (elektronische) muziek en video’s te maken. Het is vooral rap muziek, waarbij ik de beats maak. We gaan weleens met vrienden naar de studio en dan nemen we dingen op.”
Anna Goede, atleet van de maand februari
“Ze trainde al in de groep van Els van Noorduyn toen ik erbij kwam. Haar specialiteit is werpen en discuswerpen. Ik vind haar een hele lieve vrouw. Toen ik junior was, was ze mijn trainer, ik denk dat ze zich dat nog wel kan herinneren. Ik was altijd iedereen een beetje aan het uitdagen.”