TT
door Irene van Wijk
Dat was het dan, mijn TT. Niet meer zo snel. Die ambitie was er natuurlijk wel, maar het materiaal is inmiddels old-timer. Goed onderhouden, maar onderdelen vervangen is geen optie. Dus ging de luchtverversing na 30 km zo achteruit dat de bestuurster soms sterretjes zag. Wat helemaal niet kon op het zonovergoten parcours. Stoppen, tanken en herstarten, het hoort er bij, maar liever niet zo vaak. Gelukkig was mijn pitspoes (let op, tegenwoordig genderneutraal) Albert voortdurend met brandstof en een enkel opbeurend woord in de buurt. Op een mengsmering van fantomalt, bouillon, gel, wilskracht en ttt-support* is de oudste vrouwelijke Texel timer uiteindelijk afgevlagd in 6 uur en 27 minuten.
En daarmee is mijn TT rond. Tien keer Texel, de Tweejaarlijkse Traditie.
Het begon in 2001 als één keertje meedoen omdat het zo leuk leek om Texel rond te lopen. “Hoe lang is het? Zestig? Ok dan doen we dat”. We mochten op de thee in Almere bij ultraloper Ron Bakker die ons vertelde hoe je dáár nou voor moest trainen (“gewoon elk weekend 30 km lopen”).
Na maanden trainen behaagde het de heiland ook op Texel MKZ uit te strooien. Wedstrijd afgelast: 2 weken voor de start! Dát dóet zeeeeer! De herkansing was in oktober. Fans mee, rondje lopen, 2e dame geworden! Niet zó moeilijk: die waren toen nog schaars.
Die fans zorgden voor de tweede keer: die waren aangestoken door het Texelvirus (veel besmettelijker dan MKZ) en wilden ook wel een keer. Tja en dan loop ik natuurlijk ook. En zo ging het steeds weer: een Tweejaarlijks Texelfeestje, in wisselende AV ’23 samenstellingen, omringd door fietsers en fans, met mij als constante. Met old timers, zoals Theo die op zijn 60e zijn eerste 60 liep en op 72 nog estafette, en “jonkies”, zoals Chris, die, vorige keer als estafetteloper aangestoken, in september besloot gewoon die 60 te gaan lopen, als 5 en 10 km loper!
Waar houdt het dan op? Bij mankementen, maar so far was daar altijd wel een vaardige kneder voor te vinden. Afmaken op een mooi getal dan maar: op mijn 60e de laatste 60 lopen, goed plan. Alleen werd ik ziek, twee dagen voor de start. Liep ik wel, maar als een krant. In een zodanige schaamtijd dat ik wel revanche móest halen. En daarna had ik 8 x meegedaan. Dus toen kon ik ook wel doorgaan tot 10. Heb ik en-passant ook nog drie “lopertjes” mee op kunnen halen, voor de niet kenners: het gouden kalf onder de hardloopprijzen.
Jaha, beste lezertjes, heel vroeger was er nog discriminatie. Toen hadden de mannen een prijsklasse per 5 jaar. En je had vrouwen. Punt. Dus zo af en toe maakte ik wel eens een #wetoo opmerking. “Omdat Irene zo zeurde”, zei Martien, kwam er na jaren een tweedeling: 50 min en 50 plus. Die uiteindelijk is uitgegroeid tot volwaardige klassen tot 60 plus. Waar ik deze keer, geheel onverwacht op mijn 66e, nog steeds 1e in ben geworden. Dus nu doe ik niet meer mee: kan een jonkie een keer winnen.
Tien keer Texel. Met veel constanten: schattige lammetjes, zacht zand, vriendelijke vrijwilligers, onnozele toeristen, wanhoop in Oosterend, persoonlijke aandacht, super sfeer, prachtig (maar zwaar) parcours, en altijd mensen die veel meer kunnen dan jij (harder en vooral verder: 120 km!).
En variabelen. Vooral het weer, van ijskoud tot bloedheet, windje mee tot storm tegen, van zon, tot regen, tot hagel. En heel soms de route. De laatste nieuwe is een blarenberg. Die zit er nog niet zo lang in. Moet je op ca 13 km over een megaduin van zacht zand. Omhoog geen probleem maar omlaag een onvermijdelijke kans voor scheppen zand om in te schepen in de schoenen en de volgende 47 kilometer mee te liften. Terwijl je tenen daar al zaten. Die weten niet beter dan terugblazen, met vochtbellen. Bij Chris zelfs druif-groot. Au. Doe maar weer Jan Ayeslag.
Niet voor mij, want ik loop daar niet meer. Niet dat ze al van me af zijn. We hebben juist weer een nieuw AV zaadje geplant. En Albert heeft nog plannen. Ons Terugkerende AV ‘23 Texelfeestje is dus nog lang niet ten einde. En ik ben er bij: als estafette-kwartje, fietser of fan.
Lief organisatiecomité, dank je wel voor 10 feestjes!
* Theo, Trudy, Thomas