Uit de bestuurskamer, 11 mei 2014

Van wandelen naar hardlopen
Ingrid Coster en Tjitske Kooistra, twee van onze hardlooptrainers, draaien nu al een paar jaar elke woensdagochtend een training voor vrouwen met nog weinig tot geen ervaring met hardlopen. Ze doen dit  van 10.00 tot 11.30 uur in het Flevopark, rond de grote vijver. De ene week Ingrid, de andere week Tjitske.
Tot begin dit jaar werd deze training gesponsord en ondersteund door het stadsdeel-oost. Maar al weer vier maanden doen ze dit helemaal op eigen houtje. De deelnemers blijven trouw komen en hebben er duidelijk plezier in. We verdienen er niets aan,  maar de deelnemers zijn wel vrouwen die anders misschien niet voldoende zouden bewegen. Het merendeel zijn Turkse en Marokkaanse vrouwen. Ik vind het echt geweldig dat ze deze groep bij elkaar weten te houden. En dat was best even de vraag toen de deelnemers kregen te horen, dat ze voortaan moesten betalen voor deelname en niet het symbolische bedrag  dat het stadsdeel vroeg. Maar ook dit probleempje hebben Ingrid en Tjitske soepel opgelost.
Er is nog plaats voor extra deelneemsters, dus als iemand zin en tijd heeft om op woensdagochtend in een gezellige vrouwengroep te leren hardlopen of gewoon een beetje aan de conditie te werken, kom langs en sluit je aan. Voor de kosten hoef je het niet te laten: €50,= per half jaar.

Verkiezingen Unieraad
Laatst bedacht ik: het is toch wel uiterst merkwaardig dat de meeste van onze leden helemaal niet kunnen deelnemen aan de besluitvorming binnen onze vereniging. De meeste leden zijn jeugdleden. Die komen niet naar de Algemene ledenvergadering en hun ouders hebben geen stemrecht. Deze ouders zijn ook niet gerechtigd om lid te worden van ons bestuur of één van onze commissies, tenzij ze eerst zelf lid worden. In de praktijk houden we ons daar niet aan, maar we worden daarvoor wel door de Atletiekunie op de vingers getikt. Wat de ouders wel mogen is: de contributie voor hun kinderen betalen en (verplicht) vrijwilligerswerk verrichten. Ik denk dat veel ouders dat als onrechtvaardig en ondemocratisch ervaren.
Om dit te veranderen moeten onze statuten aangepast worden, maar ook die van de Atletiekunie. Ga d’r maar aan staan. Een heel lastige klus, temeer omdat de Atletiekunie bij eerdere gelegenheid al heeft aangegeven hier geen voorstander van te zijn. Iets dergelijks geldt voor de invoering van een tijdelijk lidmaatschap.
Er is nogal wat onvrede bij de Amsterdamse atletiekverenigingen over de communicatie met onze bond: de Atletiekunie. Dit is niet iets van vandaag of gisteren. Het broeit al jaren. Vooral het gebrek aan invloed op het beleid en de besluiten van de Atletiekunie leidt tot irritatie. Klachten en voorstellen tot verandering van de regels en regelingen lijken niet door te dringen tot het bestuur van de Atletiekunie.
Waarom is het toch zo lastig om bij de Atletiekunie iets veranderd te krijgen? Het is toch onze bond, waarvoor wij met z’n allen jaarlijks een flinke contributie betalen. Waarom komt ons geluid zo slecht door bij het bestuur van de Atletiekunie? Kunnen we daar verandering in brengen? Ja, dat kunnen we! De verenigingen zijn vertegenwoordigd in de Unieraad, waarvoor binnenkort weer verkiezingen zijn. De Unieraad bestaat uit twintig afgevaardigden uit de regio’s. Vanaf dit jaar zijn er elke drie jaar verkiezingen. Ik ben echt heel blij, dat ons bestuurslid Michiel Hatenboer zich kandidaat wil stellen als vertegenwoordiger van de Amsterdamse atletiekverenigingen. Alleen op deze manier kunnen we invloed uitoefenen op het beleid van de Atletiekunie en veranderingen teweegbrengen.

Studenten bij AV’23
AV’23 heeft op dit moment zeventien studentleden. We proberen al een tijdje meer studentleden te krijgen in de hoop dat we dan een aparte studentengroep kunnen starten.
Nu de nieuwe campus “Science Park Watergraafsmeer” volloopt, verschuift het zwaartepunt van de Amsterdamse studentenpopulatie naar het oosten. De baan van AV’23 ligt vlakbij deze campus, waar meer dan zevenhonderd studenten wonen en duizenden onderwijs volgen. Het is danook nogal voor de hand liggend om onze accommodatie aan te bieden voor studenten die vlakbij hun woon-of werkplek atletiek willen beoefenen.
Alle pogingen om nieuwe leden te werven onder de studenten in Science Park hebben tot nu toe niet veel opgeleverd. Vandaar dat Paul Strijp en Sander Stok (commissie werving studenten) contact gezocht hebben met het Universitair Sportcentrum en de Amsterdamse Atletiek Vereniging Aquila. 
Woensdag 7 mei hadden Paul Strijp en ik (Sander kon niet) een kennismakingsgesprek met het bestuur van Aquila om te bekijken wat we voor elkaar kunnen betekenen.
Even een korte introductie van de relatief jonge club Aquila (opgericht in  2003):
Aquila heeft ongeveer tachtig actieve leden, maar beschikt niet over een eigen clubhuis, baan of trainer.  De meeste leden zijn ook lid van één van de Amsterdamse atletiekverenigingen, maar er zijn ook zogenaamde borrelleden, die zijn even wat minder actief met atletiek bezig.
Veruit de meeste actieve Aquila-leden zijn ook lid van Phanos. Daar  trainen ze in diverse groepen, afhankelijk van hun niveau. Ook kan Aquila gebruik maken van de kantine, keuken en vergaderruimten van Phanos. Het Olympisch stadion was vanouds een vanzelfsprekende locatie. Veel studenten wonen in Zuid, centrum en Buitenveldert.
Wij hebben Aquila aangeboden om van onze accommodatie gebruik te maken op dezelfde condities als bij Phanos (Olympisch Stadion).
Samen met Aquila en USC willen we tijdens de kennismakingsdagen aan het begin van het nieuwe studiejaar deze samenwerking aanbieden. In feite betekent dit, dat we een gecombineerd studentenlidmaatschap aanbieden, waarbij de nieuwe studentenleden van AV’23 automatisch en gratis lid worden van Aquila.
Over een paar weken gaan we verdere afspraken maken. Dan weten we ook hoe de verschillende achterbannen er over denken.

NB: Dit jaar (29 en 30 mei) organiseert Aquila in het Olympisch stadion de Nederlandse Studenten Kampioenschappen Baan. Het puikje van onze eigen studentleden heeft zich daar al voor ingeschreven: Anna Goede, Sammie Jansen, Joran Angevaare, Rutger Bien en Dennis Weijens (buiten mededinging, want geen student meer, maar kan wel heel hard lopen).