Uit de bestuurskamer, 26 november 2015

“Een leven lang atletiek”
Zo heet de campagne van de Atletiekunie om hun visie op de jeugdatletiek uit te dragen. De campagne is bedoeld om het nogal uitgebreide en al langer bestaande Beleidsvisie Jeugdatletiek wat toegankelijker te maken. De beleidsvisie is er een vreselijk ingewikkeld en langdradig stuk met veel te veel moeilijke woorden en begrippen zoals Long Term Athlete Development (LTAD), anaeroob en alactisch energiegebruik en speels-prestatieve atletiek. Maar er staat ook veel zinnigs in, zoals het stukje over de oudere junioren.
Hierin wordt duidelijk gemaakt dat er, nadat jongeren over hun groeispurten heen zijn, keuzen gemaakt moeten worden. Voor meisjes is dit ongeveer op haar vijftiende, voor jongens op hun zestiende jaar. Deze jonge atleten kunnen in de volgende leeftijdsfasen (Junioren B en A) doorgaan voor presteren op hoog niveau of ze kunnen kiezen voor een meer relaxte manier van atletiek beoefenen, waarbij plezier in atletiek en bewegen in het algemeen voorop staat. Het meest duidelijk wordt deze basisgedachte in de bij de campagne “Een leven lang atletiek” behorende tekening, waarvan je hierboven een deel ziet.
Als ik dit principe op onze club projecteer, zie ik nogal wat onduidelijkheden. Worden de CD-junioren wel voldoende voorbereid op deze keuze? Is er na dit keuzemoment wel voldoende trainingsaanbod voor A-junioren en senioren, die door willen gaan met atletiek, maar niet het topniveau ambiëren?
Voor onze club zijn deze vragen hoogst actueel, omdat we nu zien dat elk jaar veel junioren afhaken omdat ze geen zin hebben of niet het niveau hebben om op topniveau verder te gaan. Een ander perspectief is onvoldoende zichtbaar. Elk jaar stappen er ongeveer zestig junioren uit. Daar moet verandering in komen als we deze jonge atleten voor onze club en de atletieksport willen behouden. Waar zijn de trainingsgroepen voor de recreatieve junioren/senioren? Waar is een eigen honk voor deze groep? Een mooie opgave voor het komend jaar, lijkt me.

De ledenvergadering op 27 oktober
Alles uit de kast gehaald: verleidelijke uitnodigingen op onze website en in persoonlijke email-berichten aan alle leden, ontvangst met koffie, thee en lekkere koekjes, een spannende agenda met voorstellen voor contributieverhoging en het in dienst nemen van een verenigingsmanager, een nazit met drank en hartige hapjes. Niets heeft geholpen om meer bezoekers te trekken naar onze najaars-ALV op 27 oktober. Sterker nog: de opkomst was historisch laag met maar zeventien mensen, inclusief het bestuur en de notulist. Het voordeel was wel dat we relatief snel door de agenda gingen en er geen tekort aan hapjes waren. Toch hebben de niet-aanwezigen een heel interessante discussie over het al dan niet in dienst nemen van een professionele verenigingsmanager gemist. Uiteindelijk is door een meerderheid van stemmen besloten om in 2016 een “verenigingscoördinator” voor circa twintig uur per week in dienst te nemen. In 2016 wordt die betaald uit de spaargelden van de vereniging. Ook dat is met een meerderheid van stemmen besloten. In de najaars-ALV van 2017 zal aan de leden gevraagd worden of we zullen doorgaan met deze verenigingscoördinator en of we die de komende jaren zullen betalen uit een contributieverhoging van dertig euro per jaar per lid. Dit zijn nogal ingrijpende besluiten, maar noodzakelijk om als vereniging te kunnen overleven. Al jaren blijkt het vrijwel onmogelijk om voldoende leden te vinden die bestuurs- en commissiewerk willen doen. En wat je niet op vrijwillige basis kunt regelen, zal geprofessionaliseerd moeten worden. en dat kost geld. Maar ik ben er van overtuigd, dat hiermee de kwaliteit van de vereniging als aanbieder van baanatletiek en hardlopen op alle niveaus zal verbeteren. Als de kwaliteit van de vereniging toeneemt zal groei van het ledental automatisch volgen.

Voorzitterswissel
Heuglijk nieuws: het is een tweeling geworden en het zijn beide meisjes. Kirsten Vendrig en Andrea Aquina hebben zich gezamenlijk kandidaat gesteld voor het voorzitterschap van ons verenigingsbestuur. Bij mijn weten een novum in atletiekland. Ik ben daar heel blij mee. Al langer liet ik links en rechts horen, dat ik, zo gauw de gelegenheid zich zou voordoen, graag de voorzittershamer zou willen overgeven. Ik heb de indruk, dat mijn manier van leiding geven aan het bestuur een beetje uitgewerkt raakt en dat de vereniging er baat bij zou hebben als een ander de grote lijnen gaat uit zetten. Wel wil ik graag in het bestuur blijven zitten om de huisvestingszaken te regelen. Hoe Kirsten en Andrea de voorzitterstaken precies gaan verdelen weten ze zelf ook nog niet precies. Maar wel is nu al afgesproken, dat Andrea weg blijft van alle zaken, waarbij er eventueel frictie zou kunnen ontstaan tussen de belangen van AV’23 en die van haar werkgever, de afdeling Sport van de gemeente Amsterdam. Voor Kirsten, die werkt bij Waternet, speelt dit gevaar niet. Naar mijn smaak zou het ook verstandig zijn als Kirsten de contacten met de TC en de toptrainers over laat aan Andrea. Ook hier weer vanwege de mogelijkheid van tegengestelde belangen binnen één persoon. Maar misschien zit ik nu over mijn graf heen te regeren en moet ik wat meer vertrouwen hebben in de nieuwe generatie.
Kirsten en Andrea gaan nu al voorlopig meedraaien met het bestuur. Formeel worden ze pas lid van het bestuur als ze door de algemene ledenvergadering in maart 2016 daartoe benoemd zijn.

Voor het milieu en de portemonnee
Iedereen zal het nu gaan merken. Het is afgelopen met het uit de Sovjet-tijd stammend systeem van verwarming van ons clubhuis. Vijftien jaar lang werd ons clubhuis dag en nacht, alle dagen van de week tot negentien graden verwarmd. Als het te warm was, werden de deuren of ramen open gezet of de radiator dicht gedraaid. Sinds een jaar moeten we als vereniging zelf onze gasrekening betalen en die was gigantisch: vier keer zoveel als ik in ons oude tochtige huis aan gas moet betalen. Ik heb me voorgenomen om die rekening minstens te halveren. Met alleen het isoleren van de leidingen komen we er niet. Er zijn nu moderne programmeerbare klokthermostaten geïnstalleerd. De basistemperatuur is afgesteld op 7,5 graden Celsius. Alleen als de kantine en de kleedkamers gebruikt worden, springt de thermostaat op 19,5 graden. Dat betekent dat ‘s nachts en door de week ook overdag de verwarming uit staat. Alleen op zaterdag brandt de verwarming overdag, maar weer niet ‘s avonds.
Natuurlijk kan de verwarming altijd handmatig aan gezet worden bij afwijkend gebruik van de kantine (feesten, vergaderingen of cursussen). Het zal even wennen zijn, vooral voor de atleten die overdag de krachtsportruimte gebruiken. We moeten maar even zien hoe het ingestelde programma functioneert. Het kan altijd aangepast worden. Mijn inschatting is dat we dankzij de isolatie van de cv-leidingen en het aanbrengen van de klokthermostaten het gasverbruik kunnen halveren. Het zal mij benieuwen.

Galafeest en nieuwjaarsborrel
De komende weken zijn feestweken, ook voor AV’23.
Het begint al op zaterdagmorgen 28 november 5 december met de traditionele Zwarte Pietentraining voor onze jongste atleetjes. Veel strooigoed en capriolen van de uiterst lenige Pieten. Misschien dat Sinterklaas ook zelf nog even langs komt. Op vrijdagavond 11 december is er bij ons op de baan “The circle of life run”. Dit is een sponsorloop over twee kilometer (vijf rondjes) in estafettevorm, voor teams van drie lopers. Nadat de laatste deelnemers binnen zijn, zal er een prijsuitreiking zijn voor het team dat het meeste geld heeft opgehaald, met aansluitend in onze kantine een gezellig feestje met DJ! Op zaterdagavond 19 december organiseren Tessa Strijp, Janke Strijp en Ynze Strikwerda weer het Kerstgala, deze keer in Charleston-stijl. Geen idee wat ik aan moet: een Rudolph Valentino-snorretje, scheiding in het midden, blazer met grijze broek, geen strikje maar fleurige das? En dan die Charleston-dans, hoe ging die ook al weer?
Tot besluit, of beter nog als begin van het nieuwe jaar hebben we op zondagmiddag 10 januari de AV’23-nieuwjaarsborrel. Ook dit jaar weer met mijn langdradige toespraak, de uitreiking van de prijzen voor de beste atleten van 2015 en de tien flessen schuimwijn voor de vrijwilligers van het jaar. Daarvoor en daarna drankjes van het huis en hapjes van onze cateraar Hof&Burg.