Uit het rommelhok, 15 augustus 2017

Gerard
Daar links met zijn handen in de zakken, maar met oplettende blik. Gerard Lijnzaad voelt zich al tien jaar verantwoordelijk voor de organisatie van de verzorgingspost Watergraafsmeer tijdens de Amsterdam Marathon. Maar hij doet nog veel meer. Zo heeft Gerard eind vorig jaar het diploma Hardlooptrainer niveau 3 gehaald. En dat heb ik geweten. Afgelopen donderdag ben ik flink door hem onder handen genomen. Dat zit zo: het is vakantietijd en veel trainers, maar ook deelnemers, zijn met vakantie of liggen aan het strand. Mijn wekelijkse portie looptraining dreigde daardoor in het water te vallen. Wat te doen? Gelukkig zijn daar nog de speciale clinics en gelukkig is daar nog Gerard, die altijd bereid is in te vallen als trainer. Op donderdagavond draait bij ons sinds 22 juni de Dam tot Dam-clinic met ongeveer dertig deelnemers en Carla van der Klei en Kees van den Berg als vaste trainers. Ik had nog nooit eerder een training van Gerard gehad en het was een openbaring. Ik begon met nogal wat scepsis, maar na tien minuten kreeg ik in de gaten dat Gerard een geweldige trainer is. Het is altijd leuk om eens van iemand anders een training te krijgen, maar Gerard is echt anders. Hij is kalm en gedecideerd. Maakt af en toe een grapje, maar verwacht van jou opperste concentratie en maximale inzet. Een heel andere Gerard dan ik ken uit de huisvestingscommissie, tijdens wedstrijden of in de kleedkamer. Een man met een natuurlijk overwicht en heel precieze aandacht voor alle deelnemers aan de training.

Joost
Wie kent hem niet: Joost Cosman, hoofdtrainer bij de (mini-)pupillen en voormalig jeugdcoördinator. Hij gaat nu ook de bedrijfsclinics geven. Samen met Bart Boevink, onze verenigingsmanager, organiseert hij sportieve uitjes voor bedrijven. ‘s Middags atletieken en na vijven borrelen, prijsuitreiken en samen eten in onze kantine.
Met Joost in de hoofdrol is er een wervend promofilmpje gemaakt. De ouders van het trainingsgroepje van Robin Willems speelden de rol van bedrijfsmedewerkers tijdens een sportuitje. Het is echt een geweldige film geworden waarmee we best de markt op kunnen. En dat gaan we ook doen. Arjan Petersen kennen we al een tijdje als manager van het USC-tenniscentrum (Radioweg 80) en als eigenaar/directeur van Sportmomentje, een aanbieder van sportieve uitjes in Amsterdam. Met Arjan zijn we een programma voor een sportuitje bij ons op de baan aan het ontwikkelen, waarbij actief kennismaken met atletiek op de eerste plaats komt. Op de dagen dat onze baan niet of matig gebruikt wordt, nodigen we bedrijven uit om tussen twee en vijf uur een aantal atletiekonderdelen uit te proberen. Dat gebeurt onder leiding van Joost. Daarna kunnen de vermoeide deelnemers terecht in onze kantine voor de prijsuitreiking, borrel en eventueel een gezamenlijk diner. We kunnen zelf gaan koken, maar ook een cateringbedrijf inschakelen. In principe is alles mogelijk. De maandag-, dinsdag- (tot 1 oktober 2017) en vrijdagmiddag/avond komen hiervoor in aanmerking. Op die dagen zijn er geen pupillentrainingen en is dus zowel baan als kantine beschikbaar.

Gunther und Kurt
Ze zijn er weer: de mannen van Polytan. Vorige week doken ze tijdens mijn zaterdagochtendtraining plotseling op: Gunther en Kurt, de mannen van het Duitse Polytan, experts op het gebied van kunststofbanen. Hun vrachtwagen was tot stilstand gekomen voor het paaltje bij onze hoofdingang. Niemand heeft hier een sleutel van. Al hardlopend heb ik ze via de fietspaden gegidst naar de overkant van de baan. Ze wisten overigens al redelijk de weg. Een week eerder waren ze al begonnen met het repareren van de toplaag van de zuidelijke speer-aanloop. Precies op de plaats van de afzet was de toplaag behoorlijk beschadigd. Ook bij de noordelijke speeraanloop is dat het geval. Hier kun je de toplaag omhoogtrekken. Een domweg gevaarlijke situatie. Jammer dat Gunther en Kurt dat niet in hun opdrachtbrief hadden staan. Gunther liet me nog op zijn I-Phone de brief zien met een tekening van de baan met daarop twee blauwe kruisjes: één bij de zuidelijke speer en één op de baan halverwege de appelboomgaard. Ik heb het doorgegeven aan onze sportparkbeheerders van de gemeente Amsterdam. En nu maar hopen dat ook de noordelijke speer snel wordt gerepareerd.

Chimpansees
Het is een bot middel, maar het werkt wel. Om de al over een week startende Middenmeerclinic aan voldoende deelnemers te helpen, gebruiken we mailchimp.com. Dit is een Amerikaans programma waarmee je per account tweeduizend mailadressen kunt bestoken met een bericht (eigenlijk een soort spam). En dat helemaal gratis en ook nog eens zo eenvoudig dat zelfs een aap het kan. Voor mij een wonder van techniek. We beschikken over 3300 adressen van mensen die zich wel eens hebben aangemeld voor de Nescioloop, de Middenmeerloop of één van de clinics. We hebben dan ook twee accounts aangemaakt. Elke apenactie levert gemiddeld vijf nieuwe aanmeldingen op. Het is alsof je het laatste restje uit een tube tandpasta drukt. Maar zo komen we ondanks de vakantietijd toch nog aan voldoende deelnemers om de clinic door te laten gaan. Met dank aan Peter Groen. Inmiddels staat de teller op 14 deelnemers. Nog zes erbij en ik ben tevreden. Komende dagen gaat dat wel lukken.

Over me zelf
Lang niet iedereen zal het verbazen, maar ik heb besloten me terug te trekken uit het bestuur. Maandenlang heb ik mezelf afgevraagd wat te doen: doorgaan als bestuurslid terwijl ik niet langer het gevoel heb daarin echt een sturende rol te kunnen spelen of afscheid nemen voordat het mij of de anderen gaat tegenstaan. Ik heb tot het laatste besloten. Acht jaar lang heb ik met veel enthousiasme en betrokkenheid in het bestuur van ons lieve clubje gezeten. Veel heb ik kunnen bijsturen, nog veel meer heb ik niet kunnen ombuigen. Zo’n verenging met al die totaal verschillende bloedgroepen is toch weerbarstiger en moeilijker te beïnvloeden dan ik gedacht of wellicht gehoopt had.
Mijn dochter vraagt dan verbaast: maar een voorzitter hoeft toch alleen maar de vergaderingen voor te zitten en de afgesproken klussen te verdelen? Waar maak je je zo druk over? En natuurlijk heeft ze gelijk. Ik neem nu flink wat afstand van het bestuur, schrijf deze stukjes, organiseer wat loopclinics en probeer onze accomodatie aan derden te verhuren.
Natuurlijk blijf ik nog even leiding geven aan de huisvestingscommissie, maar stop ook daarmee, zo gauw iemand het stokje wil overnemen.