Uit het rommelhok, 15 mei 2017

Trainen met Robin
Het lijkt een toevallige ontmoeting op een zonnige zaterdagochtend. Het is een groepje vaders en moeders van onze pupillen. De kinderen zijn al druk op de baan aan het trainen. De groep groeit snel aan tot twintig, vijfentwintig gezellig keuvelende ouders. Ook Robin Willems sluit zich aan. Dan komt er beweging in de groep en gaan ze de baan op voor een rustig inlooprondje. Robin geeft het tempo aan. Na een looptraining van ongeveer een uur wordt er uitgeblazen in onze kantine met een kop thee. De kinderen zijn inmiddels ook klaar en komen ook de kantine in voor een beker limo. Al jaren is dit een succesvolle formule.
De groep dreigt nu echter zo groot te worden dat er een tweede “trainer” nodig is. Vorige keer had ik op deze plaats aangekondigd dat er maatregelen zouden komen om het één en ander te reguleren. Het ligt helemaal in de aard van deze groep om zelf met voorstellen te komen. Voor de zomer komt de groep met een pakket maatregelen. Het gaat dan over zaken als: voor wie is deze training bedoeld, betalen de deelnemers een vergoeding, wordt de trainer betaald, wat zijn de trainingstijden en wat is de maximale omvang van de groep?
Ik heb alle vertrouwen in een goede uitkomst. De wil is er in ieder geval.

30 scholen gebruiken onze baan
Vanmorgen stond onze baan vol opblaasbare speelattracties, waaronder een wildbewegende rodeostier, een klimmuur, compleet met touwladder en scheepsbel en nog een opblaasmonster dat ik niet helemaal kon thuisbrengen. De schoolkinderen van Het Spectrum vonden alles prachtig. Het is nauwelijks te geloven, maar dit jaar organiseren meer dan dertig “scholen” bij ons op de baan hun jaarlijkse sportdag. Daar zitten vreemde eenden tussen, zoals het 4e Gymnasium uit het westelijk havengebied (dat is echt heel ver weg) en het Advanced Research Center for Nanolithography uit het Science Park (dat is heel dichtbij). Onze baan is populair. Dat heeft voor een belangrijk deel te maken met de aanwezigheid van goede voorzieningen zoals kleedkamers, toiletten, douches en natuurlijk onze kantine. Ze gebruiken allemaal onze kleedkamers maar niet alle scholen maken gebruik van de kantine. Dat zijn er maar een stuk of tien. Wij zorgen dan voor koffie, thee en wat verder gevraagd wordt. Soms zijn dat complete lunches, soms 600 waterijsjes en meestal tosti’s, frisdranken en watertjes. Elk jaar zijn het onze 17 jarige junior-atleten die dan graag een kantinedienst willen draaien. Het is eind-examentijd en ze hebben tijd over en geld te kort. Soms is het een rustige job, soms is het aanpoten. Vooral als van onze vrijwilliger wordt verwacht dat hij of zij boterhammen gaat smeren voor 300 kinderen. Komt voor. Maar gelukkig zijn er altijd nog wat ouders die graag meehelpen. Zeker als het mooi weer is, wordt zo’n sportdag al gauw een gezellige boel.

Clubkleding
Lange tijd waren niet alle maten voorradig. Maar Bart Boevink, onze verenigingsmanager, heeft de voorraad clubsweaters aangevuld en nu zijn alle maten weer te krijgen. Heel veel leden hebben er al één: die lekker warme en toch luchtige AV’23-sweater. Vraag in de kantine aan de vrijwilliger achter de bar of er een sweater in jouw maat is. In het voorraadhok liggen nieuwe clubsweaters in de kindermaten 128, 140, 152 en 164 en de volwassenmaten S, M, L en XL. Ze kosten € 20,= per stuk. Bij voorkeur af te rekenen via de pin-automaat van de kantine. Maar gewoon met contant geld mag ook. Aarzel niet te lang want voordat je het weet is jouw maat of de maat van je kind weer uitverkocht.
Ondertussen wordt door het bestuur onderzocht wat de mogelijkheden zijn om via onze club ook AV’23-wedstrijdkleding te verkopen. Waarschijnlijk kan dat goedkoper dan via onze huidige leverancier: Run-inn op de Linnaeuskade. Later meer hierover.

Van biertent tot waterpost
Van heel oude masters heb ik gehoord, en ik kan het me vaag ook nog wel herinneren, dat AV’23 in de jaren tachtig een biertent runde op het Bredewegfestival met Koninginnedag. We stonden naast de poffertjestent van Scouting-Oost op de kop van de Bredeweg. Het is nu niet voor te stellen: AV’23 en bier. In onze kantine worden per week hooguit tien flesjes bier verkocht. Water is het tegenwoordig helemaal.
Ook al weer vele jaren verzorgen we tijdens de jaarlijkse Amsterdam Marathon de waterpost Hugo de Vrieslaan, tegenwoordig Rozenburglaan, We krijgen daar goed voor betaald. Zo blijkt deze keer water meer op te brengen dan bier.
Nu heeft Le Champion, de organisator van de Dam tot Damloop, ons gevraagd ook een waterpost tijdens de Dam tot Damloop te bemannen. Als tegenprestatie zijn voor ons 50 startnummers van de Dam tot Damloop 2017 gereserveerd. We gebruiken deze startnummers als onderdeel van het D2D-arrangement dat we sinds kort in de aanbieding hebben. Dit arrangement bestaat uit een clinic van twaalf speciale hardlooptrainingen op de donderdagavond (vanaf 22 juni), 25% korting op het D2D-hardloopshirt, starten in een gunstig vak en dus een startnummer voor de 10 EM-loop op zondag 17 september 2017. Aanmelden voor dit arrangement kan bij de verenigingsmanager (verenigingsmanager@av23.nl).
Maar misschien wil je helemaal niet meelopen. Dan kun je je altijd nog opgeven als vrijwilliger voor de waterpost in Amsterdam-noord. Dit geldt als een officiële AV’23-vrijwilligerstaak. Bovendien krijg je van Le Champion een lunchpakket en een D2D-hardloopshirt. Ook voor deze vrijwilligerstaak kun je je aanmelden bij onze verenigingsmanager Bart Boevink (verenigingsmanager@av23.nl).

Terras en buitentrap
Het is weer mooi weer. De behoefte om in de zon te zitten groeit. Na afloop van de training met een kop thee of tijdens de training van je kind met een cappuccino en een stuk appelgebak. De kantine is nu te warm en benauwd. De relatie tussen baan en kantine is beroerd. Altijd moet je via een trap aan de achterkant. Al jaren wordt geroepen om verbetering van deze situatie, eigenlijk al sinds de oplevering van het huidige clubhuis in 2000. Er is zelfs al wat geld voor gereserveerd in de vorm van een reserve op de balans.
Sandra Verkruisen, moeder van drie jeugdleden, en Sander Stok, onze eigen kampioen kogelslingeren, houden het niet langer en willen de impasse doorbreken. Ze hebben zich bij de huisvestingscommissie gemeld met allerlei ideeën. Morgen gaan we met elkaar in gesprek. Ik ben heel benieuwd en blij met dit nieuwe initiatief. Wie weet zitten we volgend voorjaar met z’n allen op een beschut terras op het platje naast onze kantine. Het lijkt me geweldig.