Uit het rommelhok, 16 januari 2018

Meubelmakers gezocht
Het is toch wel een heel mooie kast geworden (zie foto). Een klein wonder. Dat smaakt naar meer. Het materialenhok heeft nog een paar kasten nodig, onder andere voor de “hekjes” en de pilonen. Boven in de kantine zou een mooie buffetkast achter de bar niet misstaan. Ook onze prijzenkast kan de grote hoeveelheid bekers niet meer aan. Dringend behoefte aan een veel grotere kast met ruimte voor nog niet gewonnen bekers. Genoeg werk dus voor een legertje handige klussers. Nu blijkt dat onder onze leden een verrassend groot aantal ervaren timmerlui, intereurarchitecten en meubelmakers zit. Er duiken er steeds meer op. Het zou toch mooi zijn als al deze talenten zich melden als vrijwilliger voor één of meerdere timmerklussen. Het aanmeldformulier vind je op deze website, onder “mijnAV23/inschrijven verenigingswerk/taken bij onderhoud en beheer”. Wij van de huisvestingscommissie nemen dan contact met je op en maken wat afspraken over de klus die je wil doen. De kasten beneden worden ontworpen in overleg met de materialencommissie, de kasten in de kantine ontwerpen we samen met de kantinecommissie.

Oiebollenloop
Dit was de eerste keer dat ik mee kon doen met de oliebollenloop. Mijn jaarlijkse vlucht voor het oorlogsgeweld op oudejaarsavond zou deze keer pas op 31 december starten. Ik kon dus meedoen. ‘s Morgens om negen uur eerst onze gewone hardlooptraining onder leiding van Kees van der Berg en ‘s middags om drie uur de oliebollenloop. Ik had me voorgenomen om het ‘s middags rustig aan te doen. Ik ben ook niet meer de jongste. De 5km leek me heel verstandig. Maar dan gebeurt er iets geks. Andrea Aquina, onze voorzitter, had alles voorbereid, niet alleen het oliebollen bakken maar ook de het uitzetten van de verschillende loopjes. Ze presenteerde een uitgebreid menu met wel vijf keuzemogelijkheden: 5,6 km. wandelen, 5,6 km. hardlopen, 10,8 km. hardlopen in een rustig tempo en 10,8 km. hardlopen in een stevig tempo. En dan was er ook nog de mogelijkheid om het 10,8 km.-parcours in te korten tot 9,8 km. Een vreemd chemisch proces in mijn hoofd; wandelen doe ik natuurlijk niet, 5 km is meer iets voor kinderen, de 10 km rustig tempo zijn vooral de ouders die op zaterdag bij Robin trainen. Blijft over een groepje ervaren lopers zoals Peter, Lucas, Han en Astrid. Ik ga met de grote jongens, besloot mijn kop plotseling. Het is maar voor de lol. Nou dat heb ik geweten. De eerste vijf kilometer ging nog wel, maar toen moest ik echt moeite doen om de groep enigszins bij te houden. De afkort via de westelijke trap van de Amsterdamse brug bracht de verlossing. Hier kon ik voor de groep komen en dat geeft mij een veel prettiger gevoel. Vrolijk zwaaiend naar de wandelaars en de 5 kilometerlopers die ik passeerde. Ik merk dat ik veel liever voorop loop, dan met de tong op de schoenen achteraan loop te hijgen.
Daarna smaakten de oliebollen en de glühwein extra goed. Stiekem heb ik nog wat oliebollen mee naar huis gesmokkeld. Els vond ze ook heerlijk.

Nieuwjaarsreceptie
Het grappige van de AV’23-nieuwjaarjaarsreceptie is toch wel dat het volkomen onduidelijk is waneer het begint, wat er op het programma staat en wanneer het afgelopen is. Maar dat is ook de charme van dit jaarlijks gebeuren. Deze keer werden we verrast door een soort van pub-quiz met de historie van AV’23 als thema en gepresenteerd door een voor mij onbekende broer van Andrea. Hij deed het voortreffelijk.
Onze voorzitter Andrea had een geweldig inspirerende speech. Lekker kort, maar recht uit het hart. Daarna begon het grote slempen en zuipen, zou je denken. Maar dan ken je de AV’23er nog niet. Na het glaasje schuimwijn volgt er misschien nog een flesje bier of een tweede glaasje wijn, een plakje leverworst, een blokje kaas. En dan is het alweer de hoogste tijd om naar huis te gaan. Voor dat je het weet blijf je alleen achter. De keukenploeg was al druk bezig met het opruimen en afwassen.

Nescioclinics
Ze zijn weer begonnen, de twaalf clinics die we elk jaar organiseren ter voorbereiding op de Nescioloop. De eerste clinic was maandavond 8 januari. Er zijn 28 deelnemers. De groep wordt dus gesplitst. Gerard Lijnzaad en Kees van der Berg geven de trainingen. Elk jaar zijn er weer een groot aantal bekende gezichten. Dit zijn een soort van AV’23ers die geen lid zijn maar wel trouwe clinic-deelnemers. Dat is ook een manier om te werken aan je conditie en de verbetering van je prestatie. Bovendien zijn er elk jaar wel een paar deelnemers die de overstap maken naar een echt lidmaatschap van onze vereniging. En daar doen we het toch uiteindelijk voor. We gaan ook weer proberen clinics te organiseren ter voorbereiding op de Dam tot Damloop, die dit jaar op 23 september is. Die clinics zouden dan kunnen beginnen op donderdag 21 juni. Maar zover zijn we nog lang niet. Eerst maar eens kijken of we trainers kunnen vinden en of er iemand is die de coordinatie wil doen. Wat we in ieder geval dit jaar niet doen is het verkopen van Dam tot Dam-hardloopshirts. Vorig jaar werd ik gek van die handel. Al die verschillende maten en dan ook nog alleen in te kopen in combinatie met een startnummer. Nee, dank je wel.